چرت و پرت های ذهنم پارت دو

اوم میدونی
داشتم به انسان ها فکر میکردم
مثلا دل تنگی
دل تنگی انسان ها ، اونا دل تنگ میشن چون خودخواه هستن،چرا؟این گه واضحه، مثلا من دل تنگ میشم چون من اونو دوسش دارم. و چیزی به عنوان دوست داشتن وجود نداره، چون عشق هم خودخواهیه
من یه نفر رو دوست دارم چون بهم حس خوب میده، یکی رو دوست دارم چون حالم رو خوب میکنه، ولی هیچکس کسی به خاطر اینکه شخص مقابل حالش به خاطر اون خوبه اونو دوست نداره
پس من یکی رو دوست دارم چون برای خودم
معمولا میگیم که طرف باعث حال خوبم میشه
هیچوقت نمیگیم من باعث حال خوبشم
میدونی چرا؟چون انسان ها مضخرف ترین هستن
دروغ گو و پست
همیشه میگن سگ و گربه بی صفته
ولی درواقع این صفت های انسان است،
.
.
.
حالا یه بحث دیگه
مثلا بیا درمورد حرف ها حرف بزنیم
میدونی اگر من به یه نفر بگم تو بدی و دونفر دیگه هم بگن اون فرد باور میکنه
ارزش های اون فرد با اون احمق هایی که خودشون رو بالا می‌دونن معلوم میشه چرا؟چون یه احمق های دیگه ای چشمشون به دهن این و اونه
گاهی باید زد توی دهن اینا ولی اونا بدتر میشن
من هشت ساله که دوست پیدا میکنم و عین هشت سال خراب میشه
حدس میزنی آخرش چه جمله ای رو از همه میشنوم؟تو زشتی
اره جمله ای که هربار به من میگن
گاهی آدم خندش میگیره ولی نه
خنده نداره چرا؟ چون اون احمق ها حال آدم رو بد می‌کنن
تو شاید چندین سال رو بگذرونی ولی هیچوقت یادت نمیره
حتی گاهی باعث میشه خودت رو دور کنی چون اینجوری میگن
چکار میشه کرد؟
فقط باید نفس بکشی و خوش رو باشی
چرا؟ چون اگر پرخاش کنی میگن تو فلانی و اینا
پس انسان ها مزخرف هستن