پندانه

🔆 پندانه

*✍ اصل تو از دریای وحدانیت است نه این جهان خاکی*

🔹مرغی خانگی بر تخم‌های خویش خفته بود و با گرمای تن و مهر غریزی آنان را برای جوجه‌شدن آماده می‌ساخت.

🔸تا اینکه زمان خفتن پایان یافت. جوجه‌ها با کمک مادر از تخم بیرون آمدند.

🔹جوجه‌ای با شکلی نامتناسب با دیگر جوجه‌ها در بین آنان نمودار شد. مادر و جوجه‌ها او را از خود نمی‌دانستند.

🔸به هر حال مرغ، جوجه‌ها را با خود به گردش می‌برد و دانه‌چینی و حفظ جان می‌آموخت. آن‌ها را آب می‌رساند می‌گفت که اگر در آب روند غرق می‌شوند.

🔹اما یک روز مرغ و جوجه‌ها دیدند آن جوجه دیگر به آب رفته و شناکنان در جست‌وجوی طعمه برآمد.

🔸تازه فهمیدند که او از تخم مرغابی بوده و برای مرغابی، آب چون خشکی است و میل دریا غریزی و ذاتی مرغابی است.

🔹آدمی چون آن مرغابی است. اصلش از دریای وحدانیت است که مادر زمین او را پرورش جسمانی داده.

🔸او در این جهان خاکی مهمان است. مهمانی که به جانشینی، زمین و زمینیان را اداره کند. اصل او زمینی نیست و امیال زمینی فرعند نه اصل.

*💡در جورینو.، جوری نو ببینید👇*
(دوازده گروه)
https://chat.whatsapp.com/Ct753RiS3k8Jrs7AKRBsn9