عاشقانه

گُـذر کـردم شـبی از خـاطـراتــم
به یاد آمد گُلم را چـیده بـودنـد
تمـــام آرزوهــــای قـشــنــگــم
بـه گُـورستـان دل خوابیده بودند
پـس آنگه دیدم آن آمال خود را
به دشت سینه ام خُشکیده بودند
همــانهـایی که روزی روزگــاری
بــه زلـف دلـبری تـابیـده بـودنـد
ولـی اکـنون به زیـر سنگ حسرت
بـرآنها خـاک غم پاشیـده بودنـد
روان شد اشک من در خلوت خود
ز آن نـامهـربـان رنـجیـده بـودنـد
صـدایـی آمـد و نـاگـه چـنین گفت
مگـر بـر نـام من بالـیده بـودنـد
کشـیدم آهـی و ،،،، ای دادِ بیـداد
چـرا حــرف تو را نشـنیـده بـودند
نـوشـتم روی قــلب سـنگِ دلبــر
بـرای عشـق تـو جنـگیـده بـودند