عاشقانه باخدا

دوست دارم چند خطی عشق مهمانت کنم
اینهمه آهو به چشم خیره حیرانت کنم
باتو از دلدادگی ها حرفها دارم ولی
جز میان سینه ات جانا ندارم منزلی
من اگرچه عاصی وبد بوده ام باشد، قبول
بنده ات هستم؟!مگر نه ای خدای حق شمول
کوسِ رسوایی مزن بر زشتی اعمال ما
خود بپوشان پرده های راز بر احوال ما
میزنی چوبِ ادب بر پیکر نالان ما؟؟؟
بی خبر کی باشی از اشک وغمِ پنهان ما
دستگیری کن زما،، تشخیص راه از چاه چیست؟
دربساط این دل وامانده غیراز آه چیست!؟
دور کن از ما خدایا فتنه ی ابلیس را
عُجب وکبر و خودپرستی کینه و تدلیس را
تو غفورو مهربانی.  ازتو بر ما مهرها
خشم خود از ما بگیر ...ای خالق درد آشنا
ذره را بالا ببر همسایه ی خورشید کن
قطره را لبریز از دریا پراز امید کن
شوقِ عشقت راشُعَیْبانِه به ایمانم بریز
چشمه چشمه مهر را در ساغر جانم بریز