خویشفرمائیگرائی – 04
خویشفرمائیگرائی – 04
ناهمسانیِ (تفاوتِ) «خویشفرمائیگرائی» با «بهره‌کش‌سالاری»
_____________________________
در نمودار سرخ‌رنگ دست چپ ، که «بهره‌کش‌سالاری» (1) را نمایندگی می‌کند ؛ نشان داده شده که «90 درصد» (90%) از مردم ، دارای «سرمایه» نیستند ؛ ولی «یک درصد» (1%) از مردم ، دارای «سرمایهء» بسیار فراوانی هستند ؛ و نزدیک به «9 درصد» (9%) از مردم هم ، دارای «سرمایهء» کمی هستند.
این نبود (فقدان) ترازش (تعادل) در پخش (توزیع) «سرمایه‌ها» و «دارائی‌ها» در هنگامهء «بهره‌کش‌سالاری» ؛ «نابهبودش» (ناسلامتی) «روان» ، «تن» ، «اندیشه و شناخت» ، «کردار» و «زیست بوم (محیط زیست)» را بهمراه آورده است ؛ گرچه (در حالیکه) در هنگامهء برپائی «خویشفرمائیگرائی» ، مردم و «زیست بوم (محیط زیست)» ، از «بهبودش» (سلامتی) بسیار بالائی برخوردار بوده‌اند.
در نمودار سبزرنگ دست راست ، که «خویشفرمائیگرائی» (2) را نمایندگی می‌کند ؛ نشان داده شده است که «صد درصد» (100%) مردم ، دارای سرمایه هستند ؛ ولی همهء مردم ، دارای یک اندازه از سرمایه نیستند . ناگفته نباید بماند که کمرنگ شدنِ گام‌بگامِ (تدریجیِ) رنگِ سبز ، در نمودارِ «خویشفرمائیگرائی» ، نشاندهندهء اینستکه گروه‌های مردم ، در دسته‌هایِ ناهمسانِ (متفاوتِ) برخورداری از سرمایه ، جای دارند.
(1) در بهره‌کش‌سالاری ، پیرامونِ (حدودِ) 1% از مردم ، دارایِ 90 درصدِ سرمایه‌هایِ همایه (جامعه) هستند ؛ و 9 درصد از مردم ، دارایِ 9% از سرمایهء همایه (جامعه) هستند ؛ و 90% از مردم هم سرمایه‌ای ندارند ؛ و آن 1% از مردم که دارایِ 90 درصدِ سرمایه‌هایِ همایه (جامعه) هستند ؛ از مردمِ بی‌سرمایه ، که 90% مردم هستند ، بهره‌کشی میکنند . ناگفته نباید بماند که بهره‌کش‌سالاری ، دربر گیرندهء سه فرآوریشیوهء برده‌دارسالاری ، رعیت‌دارسالاری ، و مزدبگیردارسالاری (سرمایه‌داری) است.
(2) «خویشفرمائیگرائی» ، فرآوریشیوه‌ای (تولیدی‌شیوه‌ای) بوده است که در آن ، همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، هم دارای «سرمایه» بوده‌اند و هم «کار» میکرده‌اند ؛ ولی کسی برایِ کسِ دیگری ، «کار» نمیکرده است ؛ بلکه همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، با روی آوردن به «همیارش» (تعاون) ، کارآوردها (محصولات) را فرآوری (تولید) میکرده‌اند ؛ و درخور (متناسب) با اندازهء «سرمایه» و «کار» خود ، از کارآوردها (محصولات) بهره می‌برده‌اند . پایابراین (بنابراین) ، در فرآوریشیوهء (شیوه‌ء تولیدیِ) «خویشفرمائیگرائی» ، بهره‌کشیِ «هومن از هومن» (انسان از انسان) ، یافت نمی‌شده است.
ناهمسانیِ (تفاوتِ) «خویشفرمائیگرائی» با «بهره‌کش‌سالاری»
_____________________________
در نمودار سرخ‌رنگ دست چپ ، که «بهره‌کش‌سالاری» (1) را نمایندگی می‌کند ؛ نشان داده شده که «90 درصد» (90%) از مردم ، دارای «سرمایه» نیستند ؛ ولی «یک درصد» (1%) از مردم ، دارای «سرمایهء» بسیار فراوانی هستند ؛ و نزدیک به «9 درصد» (9%) از مردم هم ، دارای «سرمایهء» کمی هستند.
این نبود (فقدان) ترازش (تعادل) در پخش (توزیع) «سرمایه‌ها» و «دارائی‌ها» در هنگامهء «بهره‌کش‌سالاری» ؛ «نابهبودش» (ناسلامتی) «روان» ، «تن» ، «اندیشه و شناخت» ، «کردار» و «زیست بوم (محیط زیست)» را بهمراه آورده است ؛ گرچه (در حالیکه) در هنگامهء برپائی «خویشفرمائیگرائی» ، مردم و «زیست بوم (محیط زیست)» ، از «بهبودش» (سلامتی) بسیار بالائی برخوردار بوده‌اند.
در نمودار سبزرنگ دست راست ، که «خویشفرمائیگرائی» (2) را نمایندگی می‌کند ؛ نشان داده شده است که «صد درصد» (100%) مردم ، دارای سرمایه هستند ؛ ولی همهء مردم ، دارای یک اندازه از سرمایه نیستند . ناگفته نباید بماند که کمرنگ شدنِ گام‌بگامِ (تدریجیِ) رنگِ سبز ، در نمودارِ «خویشفرمائیگرائی» ، نشاندهندهء اینستکه گروه‌های مردم ، در دسته‌هایِ ناهمسانِ (متفاوتِ) برخورداری از سرمایه ، جای دارند.
(1) در بهره‌کش‌سالاری ، پیرامونِ (حدودِ) 1% از مردم ، دارایِ 90 درصدِ سرمایه‌هایِ همایه (جامعه) هستند ؛ و 9 درصد از مردم ، دارایِ 9% از سرمایهء همایه (جامعه) هستند ؛ و 90% از مردم هم سرمایه‌ای ندارند ؛ و آن 1% از مردم که دارایِ 90 درصدِ سرمایه‌هایِ همایه (جامعه) هستند ؛ از مردمِ بی‌سرمایه ، که 90% مردم هستند ، بهره‌کشی میکنند . ناگفته نباید بماند که بهره‌کش‌سالاری ، دربر گیرندهء سه فرآوریشیوهء برده‌دارسالاری ، رعیت‌دارسالاری ، و مزدبگیردارسالاری (سرمایه‌داری) است.
(2) «خویشفرمائیگرائی» ، فرآوریشیوه‌ای (تولیدی‌شیوه‌ای) بوده است که در آن ، همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، هم دارای «سرمایه» بوده‌اند و هم «کار» میکرده‌اند ؛ ولی کسی برایِ کسِ دیگری ، «کار» نمیکرده است ؛ بلکه همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، با روی آوردن به «همیارش» (تعاون) ، کارآوردها (محصولات) را فرآوری (تولید) میکرده‌اند ؛ و درخور (متناسب) با اندازهء «سرمایه» و «کار» خود ، از کارآوردها (محصولات) بهره می‌برده‌اند . پایابراین (بنابراین) ، در فرآوریشیوهء (شیوه‌ء تولیدیِ) «خویشفرمائیگرائی» ، بهره‌کشیِ «هومن از هومن» (انسان از انسان) ، یافت نمی‌شده است.
۷۷۳
۱۵ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.