راهکار های غلبه بر اعصبانیت
راهکار های غلبه بر اعصبانیت
1) نزول نیروی حرکتی بدن.
حالت بدن را تغییر دهیم. یعنی به اصطلاح سرعت را کم کنیم و یک دنده معکوس بکشیم. برای این که از حالت تهاجمی خارج شویم، بایستی بدن فیزیکی را از آن حالت خارج کنیم. اگر ایستاده بودیم، بنشینیم، اگر نشسته بودیم، نیمه نشسته (حالت لم دادن) را اختیار کنیم و ...
باید توجه داشته باشید که همواره بدن باید حالت نزولی تری را پیدا کند. زیرا حالت صعودی یک حالت تهاجمی است. یعنی اگر فرد که نشسته برای تغییر دادن حالت بدن بایستد، نه تنها مناسب نیست، بلکه اثر مضر نیز دارد.
2) تغییر محل استقرار.
لازم نیست کار خیلی شاقی انجام دهید، فقط محلی را که در آن هستید، ترک کنید. البته توجه کنید که برای این کار باید ابتدا طرف مقابل را به آرامش دعوت کنید و این کار را طوری انجام ندهید که نوعی بی احترامی به طرف مقابل باشد و خشم او را تحریک کند.
بهتر است به محیط هایی نقل مکان کنید که از نظر گرمی و سردی هوا مناسب و متمایل به خنک باشد و از نظر ترکیب رنگ استفاده شده، ملایم باشد. البته قرار گرفتن در میان گیاهان (حتی درختچه های آپارتمانی) می تواند از تنش موجود در مکان بکاهد. اگر در محیط رنگ های زننده ای چون قرمز باشد، این رنگ ها نه تنها اثر کاهندگی ندارد، بلکه خوی تهاجمی انسان را بر می انگیزانند.
بهتر است به محیط هایی بروید که در آن آرامش بیش تری داشته اید. اگر با همسر خود دعوا می کنید، بهتر است به اتاق خواب بروید، چرا که قرار گرفتن در اتاق خواب نه تنها نیاز به رنگ های ملایم را تأمین می کند، بلکه یادآور آرامش است.
3) تماس جسمی با طرف دعوا.
اغلب ما بیش تر با افرادی دعوا می کنیم که بیش تر به ما نزدیکند. بیش تر خشم خود را بر اطرافیان نزدیک تر یعنی خانواده، دوستان هم جنس و ... می تازانیم. اگر در میانه دعوا هستیم و خشم ما بروز پیدا کرده و ممکن است کار دست خود بدهیم، یکی از راه کارهای افول خشم این است که با طرف تماس جسمی برقرار کنیم. برای این کار می توان دست خود را بر شانه طرف مقابل بگذاریم یا دستانش را بگیریم یا دستمان را بر روی پایش بگذاریم یا صورتش را لمس کنیم. بهترین حالت آن است که او را در آغوش بگیریم. هرچه ارتباط جسمی صمیمانه تر باشد، بهتر است. با این روش نه تنها بر خشم خود غلبه می کنیم، بلکه اگر مقصر طرف مقابل باشد، وی با محبت راحت تر می تواند اعتراف کند و اشتباه خود را بپذیرد.
توجه داشته باشید که در یک موقعیت خشمگینانه همواره فرد از رفتار فرد دیگر ناراحت شده و بیزار است، نه از خود وی. با برقراری ارتباط صمیمانه جسمی، می توان روی اصلاح رفتار اشتباه تاکید بیشتری کرد و حس مهر را در طرف مقابل برانگیخت.
4) خندیدن.
خندیدن نه تنها باعث غلبه بر خشم می شود، بلکه در بسیاری موارد دیگر برای حل مشکلات مختلف به کار می آید.
در این میان نباید خنده ای که نشانه صمیمیت یا آرامش قلبی است با خنده تمسخر آمیز یا نیشخند، مخلوط کرد. چرا که در این صورت نه تنها کاری پیش نمی برد، بلکه مایه فاصله بیش تر نیز می شود.
در میانه دعوا چگونه بخندیم؟ برای این کار می توان به موضوع خنده داری که قبلاً به آن برخورد کرده ایم، اشاره کنیم یا موضوعی که از بحث خارج است را مطرح کنیم تا هم لحظه ای مغز ما نفس بکشد و آسودگی خاطر پیدا کنیم و از محیط متشنج دعوا بیرون برویم و هم بر خشم خود غلبه کنیم.
5) استفاده از آب سرد.
این تکنیک یکی از روش های بسیار قدیمی است که البته ما معمولاً به جای مبادرت به آن از آن خودداری می کنیم. در میانه دعوا خوردن یک لیوان آب خنک یا شستن دست و صورت با آب سرد، می تواند از طریق آرام کردن اعصاب اثر زیادی بر کاهش خشم ما داشته باشد. از طرفی استفاده از آب سرد بدن را منقبض کرده و از سوخت زیاد انرژی و در نتیجه از بالارفتن انرژی آزاد شده فرد که منجر به فعالیت تهاجمی می شود جلوگیری می کند. بهتر است در هنگام دعوا از قرار گرفتن در محیط های خیلی گرم خودداری کنید.
اگر نمی توانید قوانین بالا را برای غلبه بر خشم استفاده کنید، بهانه نیاورید که نمی شود، ما امتحان کردیم، شد...
احادیثی از پیامبر اسلام:
إنّ الغضب من الشّیطان و إنّ الشّیطان خلق من النّار و إنّما تطفا النّار بالماء فإذا غضب أحدکم فلیتوضّأ.
خشم از شیطان و شیطان از آتش آفریده شده است و آتش با آب خاموش می شود، پس هرگاه یکی از شما به خشم آمد، وضو بگیرد.
نهج الفصاحه ص 286 ، ح 660
اَلا وَ اِنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ فی قَلبِ ابنِ آدَمَ، اَما رَأیتُم اِلی حَمرَةِ عَینَیهِ وَ انتِفاخِ اَو داجِهِ؟! فَمَن اَحَسَّ بِشَی ءٍ مِن ذلِکَ فَلیَلصَق بِالارضِ؛
بدانید که خشم پاره آتشی در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگ های گردنش را [هنگام خشم] ندیده اند. هر
1) نزول نیروی حرکتی بدن.
حالت بدن را تغییر دهیم. یعنی به اصطلاح سرعت را کم کنیم و یک دنده معکوس بکشیم. برای این که از حالت تهاجمی خارج شویم، بایستی بدن فیزیکی را از آن حالت خارج کنیم. اگر ایستاده بودیم، بنشینیم، اگر نشسته بودیم، نیمه نشسته (حالت لم دادن) را اختیار کنیم و ...
باید توجه داشته باشید که همواره بدن باید حالت نزولی تری را پیدا کند. زیرا حالت صعودی یک حالت تهاجمی است. یعنی اگر فرد که نشسته برای تغییر دادن حالت بدن بایستد، نه تنها مناسب نیست، بلکه اثر مضر نیز دارد.
2) تغییر محل استقرار.
لازم نیست کار خیلی شاقی انجام دهید، فقط محلی را که در آن هستید، ترک کنید. البته توجه کنید که برای این کار باید ابتدا طرف مقابل را به آرامش دعوت کنید و این کار را طوری انجام ندهید که نوعی بی احترامی به طرف مقابل باشد و خشم او را تحریک کند.
بهتر است به محیط هایی نقل مکان کنید که از نظر گرمی و سردی هوا مناسب و متمایل به خنک باشد و از نظر ترکیب رنگ استفاده شده، ملایم باشد. البته قرار گرفتن در میان گیاهان (حتی درختچه های آپارتمانی) می تواند از تنش موجود در مکان بکاهد. اگر در محیط رنگ های زننده ای چون قرمز باشد، این رنگ ها نه تنها اثر کاهندگی ندارد، بلکه خوی تهاجمی انسان را بر می انگیزانند.
بهتر است به محیط هایی بروید که در آن آرامش بیش تری داشته اید. اگر با همسر خود دعوا می کنید، بهتر است به اتاق خواب بروید، چرا که قرار گرفتن در اتاق خواب نه تنها نیاز به رنگ های ملایم را تأمین می کند، بلکه یادآور آرامش است.
3) تماس جسمی با طرف دعوا.
اغلب ما بیش تر با افرادی دعوا می کنیم که بیش تر به ما نزدیکند. بیش تر خشم خود را بر اطرافیان نزدیک تر یعنی خانواده، دوستان هم جنس و ... می تازانیم. اگر در میانه دعوا هستیم و خشم ما بروز پیدا کرده و ممکن است کار دست خود بدهیم، یکی از راه کارهای افول خشم این است که با طرف تماس جسمی برقرار کنیم. برای این کار می توان دست خود را بر شانه طرف مقابل بگذاریم یا دستانش را بگیریم یا دستمان را بر روی پایش بگذاریم یا صورتش را لمس کنیم. بهترین حالت آن است که او را در آغوش بگیریم. هرچه ارتباط جسمی صمیمانه تر باشد، بهتر است. با این روش نه تنها بر خشم خود غلبه می کنیم، بلکه اگر مقصر طرف مقابل باشد، وی با محبت راحت تر می تواند اعتراف کند و اشتباه خود را بپذیرد.
توجه داشته باشید که در یک موقعیت خشمگینانه همواره فرد از رفتار فرد دیگر ناراحت شده و بیزار است، نه از خود وی. با برقراری ارتباط صمیمانه جسمی، می توان روی اصلاح رفتار اشتباه تاکید بیشتری کرد و حس مهر را در طرف مقابل برانگیخت.
4) خندیدن.
خندیدن نه تنها باعث غلبه بر خشم می شود، بلکه در بسیاری موارد دیگر برای حل مشکلات مختلف به کار می آید.
در این میان نباید خنده ای که نشانه صمیمیت یا آرامش قلبی است با خنده تمسخر آمیز یا نیشخند، مخلوط کرد. چرا که در این صورت نه تنها کاری پیش نمی برد، بلکه مایه فاصله بیش تر نیز می شود.
در میانه دعوا چگونه بخندیم؟ برای این کار می توان به موضوع خنده داری که قبلاً به آن برخورد کرده ایم، اشاره کنیم یا موضوعی که از بحث خارج است را مطرح کنیم تا هم لحظه ای مغز ما نفس بکشد و آسودگی خاطر پیدا کنیم و از محیط متشنج دعوا بیرون برویم و هم بر خشم خود غلبه کنیم.
5) استفاده از آب سرد.
این تکنیک یکی از روش های بسیار قدیمی است که البته ما معمولاً به جای مبادرت به آن از آن خودداری می کنیم. در میانه دعوا خوردن یک لیوان آب خنک یا شستن دست و صورت با آب سرد، می تواند از طریق آرام کردن اعصاب اثر زیادی بر کاهش خشم ما داشته باشد. از طرفی استفاده از آب سرد بدن را منقبض کرده و از سوخت زیاد انرژی و در نتیجه از بالارفتن انرژی آزاد شده فرد که منجر به فعالیت تهاجمی می شود جلوگیری می کند. بهتر است در هنگام دعوا از قرار گرفتن در محیط های خیلی گرم خودداری کنید.
اگر نمی توانید قوانین بالا را برای غلبه بر خشم استفاده کنید، بهانه نیاورید که نمی شود، ما امتحان کردیم، شد...
احادیثی از پیامبر اسلام:
إنّ الغضب من الشّیطان و إنّ الشّیطان خلق من النّار و إنّما تطفا النّار بالماء فإذا غضب أحدکم فلیتوضّأ.
خشم از شیطان و شیطان از آتش آفریده شده است و آتش با آب خاموش می شود، پس هرگاه یکی از شما به خشم آمد، وضو بگیرد.
نهج الفصاحه ص 286 ، ح 660
اَلا وَ اِنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ فی قَلبِ ابنِ آدَمَ، اَما رَأیتُم اِلی حَمرَةِ عَینَیهِ وَ انتِفاخِ اَو داجِهِ؟! فَمَن اَحَسَّ بِشَی ءٍ مِن ذلِکَ فَلیَلصَق بِالارضِ؛
بدانید که خشم پاره آتشی در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگ های گردنش را [هنگام خشم] ندیده اند. هر
- ۴.۳k
- ۰۷ بهمن ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط