آدمهایی که میدانند چه میخواهند را دوست دارم!

آدمهایی که میدانند چه میخواهند را دوست دارم!
آدمهایی که مرز دارند،
که نه گفتن بلدند،
که میتوانند بگویند چه چیز را میخواهند و چه چیز را نمیخواهند.
آدمهایی که تو را در "هزارتوی ابهام" و "حدس بزن چه چیزی توی دلم دارم" گرفتار نمیکنند!
آدمهایی که مرزشان مشخص است زندگی را راحت میکنند…
نگاه میکنی و میبینی همپوشانی مرزها بین تو و او چقدر است،
چیزی که میخواهد را میشود به او داد…
چیزی که میخواهی را میتوانی بگیری…
که اگر نشد نه کسی احساس قربانی بودن میکند،
نه حس فریب دارد،
نه بار دِین خویش را بر شانه دیگری می گذارد.
آدمهایی که مرز دارند غنیمت اند!
شفافیتشان شفافیت می آورد…
نه گفتنشان نه گفتن را آسان میکند…
خودشان هستند و میگذارند خودت باشی…
بی قضاوت،
بی دلخوری،
بی رنج…

آدمهایی که می دانند چه می خواهند، دوستان خوبی می شوند...