بین ما بیکرانی از دوری ست

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

بینِ ما ، بیکرانی از دوری ست
آسمان آسمان ، جدایی و غم
دست هامان ، به دستِ درّه ی مرگ
قصّه هامان ، نشسته در ماتم

نه تورا جراُت و مجالِ نگاه
نه مرا قدرتِ بیانِ سخن
ابرِ تردید و بارش هجران
از من و تو گرفت - جانِ سخن -

در فراز و نشیبِ قسمتِ ما
باغِ گُل ، آرزوی چیدن داشت
یادِ آن لحظه ها به خیر و خوشی !
که بهارِ من و تو دیدن داشت

بازگرد و مرا به یاد آور
بهر " درویشِ " خویش ، بی تا باش
در حریم ِ سکوتِ خلوتِ شوق
پُر زِ اسرار و رمز و ایما باش

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*