اتهامات مندرج در کیفرخواست محمد بیجه عبارت بودند از ف

اتهامات مندرج در کیفرخواست محمد بیجه عبارت بودند از: ۱۴ فقره آدم‌ربایی به قصد اعمال منافی عفت و مباشرت در قتل عمدی نسبت به سیدجواد حسنی، محمدرضا بربری، مسعود شیداک، میلاد طهمانی، محمد قدیمی، نعمت الله شمس، یونس ملاکی، باقی نوری، میلاد دامن پور، محمد جعفری، مرد ۴۵ ساله ناشناس، حمید جعفری، احسان زارع و احمدرضا خدری، مشارکت در ۱۴ فقره آدم ربایی و قتل عمد نسبت به سجاد ستوده، وحید امینی، عیوض اسکندری و کیوان خسروی، سرقت دو میلیون ریال وجه نقد از «محمدرضا بربری»، مباشرت در هفت فقره آدم ربایی و ایراد ضرب و جرح عمد و شروع به قتل نسبت به محسن خسروآبادی، نعمت جعفری، محمد غلامیان، علی نظری، کنیز و دو مرد ناشناس و پنج فقره آتش زدن جنازه های محمد جعفری، حمید جعفری، نعمت الله شمس، یونس ملاکی و وحید امنی و مشارکت در یک فقره آدم ربایی نسبت به ضیا خاوری.محمد بیجه، جنایتکار اصلی پاکدشت در سن 22 سالگی و در 26 اسفند 1383 برای جنایاتش ابتدا 100 ضربه شلاق دریافت کرد و در این بین مورد حمله خانواده‌های داغدار قرار گرفت و سپس به قول خودش به بهترین اتفاق زندگیش رسید و به در ملا عام به دار آویخته شد. کسی برای تحویل جنازه او از خانواده‌اش حاضر نمی‌شود و جسد جوان جنایتکار در مکانی نامعلوم به خاک سپرده می‌شود.چرا کسی باید در زندگی به این نقطه برسد؟هر چند که دست زدن به چنین جنایاتی هیچ توجیهی ندارد و فرد را از اعمال هولناکی که انجام داده مبری نمی سازد اما با بررسی پیشینه زندگی فرد و همچنین شرایط محیطی و روانی شاید بتوان بخشی از داستان زندگی او را متوجه شد.محمد یک کودک متولد شده در یک خانواده فقیر و در محله حاشیه نشینی است. فقر و حاشیه نشینی لزوما به جنایت منتهی نمی شود اما محیطی که در این بستر فراهم می گردد نقطه شروع مسیر بسیاری از بزهکاران تاریخ معاصر ایران است. اینکه این افزایش جمعیت ناگهانی و حاشیه نشینی در شهرهای بزرگی مثل تهران چه بلایی بر سر وضعیت اجتماعی این شهرها و زندگی انسان‌ها آورده است، خود مقوله مفصلی است که در این مطلب نمی‌گنجد.کشف اینکه بیجه به عنوان کسی که خودش در کودکی آزار جنسی و جسمی زیادی دیده است و حالا به تکرار آن اعمال بر روی کودکان بی گناه و کشتار آنان به وحشتناک‌ترین حالت ممکن پرداخته است، همه نشانه ای از انتقامی است که او می خواسته به روش اشتباه خود از جامعه بگیرد. بسیاری از این کودکان با ضربات سنگ بر سر، پر شدن دهان با لجن، رها شدن در کانال آب و سوختن در کوره آجرپزی به قتل رسیده اند، نشان می ‌دهد قاتل به هنگام انجام این اعمال تا چه حد خشمگین بوده است.