بسم الله الرحمن الرحيم

بسم الله الرحمن الرحيم
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا - و هنگامی که به رشد خویش رسید و بر پای خود استوار گشت، به او حکمت و علم عطا نمودیم!(سوره قصص بخشی از آیه 14)
چون کالبد جسمانی به رشد و بلوغ خویش رسد، اکنون زمینه برای ساخت کالبدهای دیگر فراهم آمده است. زیرا کالبد جسمانی کالبد پایه است.
برای ساخت و پرداخت کالبدهای عاطفی، ذهنی، و روحی که مهمترین هایند، به انرژی متناسب با همانها نیاز است. کالبد جسمی انرژی مورد نیازش را از مواد غذایی می گیرد. اما کالبد عاطفی انرژی اش را از طریق عشق ورزی و محبت دریافت می کند، همچنانکه کالبد ذهنی از طریق تفکر متعالی، و کالبد روحی از طریق مراقبه اصیل، جذب انرژی می نماید.این انرژی های لطیف از طریق کارکرد تو و نحوه زندگیت به آنها می رسد.
اگر خللی در این روند به وجود آید؛ یعنی بجای عشق و محبت، قهر و نفرت به کالبد عاطفی خورانده شود، و یا بجای خِرَد ورزیِ متعالی، مشتی فکر و خیال و آرزو پروری های بی حاصل به کالبد ذهنی داده شود، و یا بجای مراقبه اصیل و همه جانبه، روح اسیر هواهای نفسانی گردد، از منظر باطنی، انسانی ناقص الخلقه به وجود آمده است. زیرا هیچکدام از کالبد های دیگر نتوانسته اند به رشد و قابلیت های خود دست یابند.
انسان کامل انسانی است که در همه زمینه ها به رشد و بلوغ خویش نائل آمده و تمامی استعدادها و قابلیت هایش را در بهترین حالت ممکن شکوفا نموده است. چنین انسان به کمال رسیده ای ظرف خوبی برای حکمت و علم الهی است و بِاذن الله می داند و می تواند. و جز او نمی داند و نمی تواند. این کمال از دو طریق بدست می آید؛ یا همچنانکه آیه فوق الذکر می فرماید، از طریق بالا، یعنی از سوی خداوند عطا می شود. که این موهبتی است. آنچنانکه به انبیاء و اولیاءش عطا نموده است. و یا از طریق مجاهدت سالک در تزکیه نفس حاصل می گردد.