قوه تخیل برایه خودش یه چیز دیگه ست... یکی تو غمش غمگینه..

قوه تخیل برایه خودش یه چیز دیگه ست... یکی تو غمش غمگینه..یکی توشادیش شاده.. حتی یکی تو دردسر هاش درگیره... اما اونی که قوه تخیل قوی داشته باشه یا حتی نه حداقل یه نمه از این قوه که رٔیسش خودشه بکار ببره...خوشحال تر میشه.. اگه تو زندگیت هدف یا آرزو هم داشته باشی که حتما هم داری از این قوه بیشتر بکار ببر. اون لحضه هایی رو که همیشه دوست داری برات تو واقعیت بیفته حالا رویا پردازی کن... حتی عجیب ترین هاشون رو..
میگی فایدش چیه؟
پر از حس خوب.. پر ازآرامش.. حتی ممکنه یه انگیزه باشه تا بلند شی واین رویات رو به واقعیتی دور یا نزدیک تبدیل کنی تا این حس هارو تویه دنیایه واقعی عملی کنی
رویاهات رو اگه با برنامه ریزی انجام بدی مطمٔن باش که دیگه یه آرزویه کوچولونیست... :)