همیشه آخر قصه یکی راهی شده رفته

همیشه آخر قصه یکی راهی شده رفته
یکی مبهوته و یاد روزای رفته می‌افته
نه اون که میره می‌خواد و نه اینکه مونده می‌خنده
شاید این جوری قسمت بود، چی میشه بی تو آینده
چی میشه بی تو روزایی که هر لحظه‌ش یه دنیا بود
نمیشه بی تو خندید و نمیشه فکر فردا بود
تموم لحظه‌هام آهِ خیال با تو بودن شد
چه روزایی که پژمرد و چه رویایی که پرپر شد
یه عمره با خودم تنها ولی سخت میشه عادت کرد
نمیشه رفته باشی تو، نمیشه اینو باور کرد
خیابونای تاریک و یه از خود بیخود شبگرد
یه مشت رویای تو خالی، همه دلتنگتن برگرد
چی میشه بی تو روزایی که هر لحظه‌ش یه دنیا بود
نمیشه بی تو خندید و نمیشه فکر فردا بود
تموم لحظه‌هام آهِ خیال با تو بودن شد
چه روزایی که پژمرد و چه رویایی که پرپر شد