روایت

روایت:

سعد بن عبد اللّه از احمد بن اسحاق بن سعد اشعری نقل کرد که گفت:

بر حضرت ابو محمد حسن بن علی امام عسکری علیه السّلام وارد شدم، می ‏خواستم از جانشین بعد از وفات آن حضرت سؤال کنم، آن جناب خود آغاز سخن کرد و فرمود:

ای احمد بن اسحاق! خداوند تبارک و تعالی هنگامی که آدم علیه السّلام را آفریده، زمین را از حجّت الهی خالی نگذاشته و تا قیام قیامت هم آن را خالی نخواهد گذاشت، به سبب او خداوند بلا را از اهل زمین برطرف می ‏کند و به او باران می ‏بارد و به او برکت ‏های زمین را بیرون می ‏آورد.

احمد بن اسحاق می ‏گوید:

عرض کردم: ای فرزند پیغمبر(ص)! پس امام و خلیفه بعد از تو کیست؟

به سرعت برخاست و به اندرون خانه رفت، سپس بیرون آمد درحالی‏که کودکی که صورتش مانند ماه شب چهارده می ‏درخشید و سه ساله بود بر شانه داشت، فرمود:
ای احمد بن اسحاق! اگر نزد خداوند- عزّ و جلّ- و حجّت‏ های او گرامی نبودی این فرزندم را به تو نشان نمی ‏دادم، این همنام و هم‏کنیه رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله است که زمین را پر از قسط و عدل نماید
چنان‏که از ستم و ظلم پر شده باشد.

ای احمد بن اسحاق! او در این امت بسان خضر و بسان ذو القرنین است، به خدا قسم! غایب می‏ شود غایب‏شدنی که در آن زمان از هلاکت نجات نمی ‏یابد مگر کسی که خداوند- عزّ و جلّ- او را بر اعتقاد به امامتش ثابت بدارد و در دعا کردن برای تعجیل فرجش توفیق دهد.

مکیال المکارم، ج‏1، ص: 374



پیج لاین:
http://line.me/ti/p/%40oqk8435u

کانال تلگرام:
telegram.me/pandamoze