عاشقانه

دور می شوم
و سراغم را از مسیری می گیرم
که در بیگانگی خویش
سالهاست گم شده است
ردّی خالی از کسی پیداست
دست بر صورتش که می کشم
اندوه هزار و یک شب تنهایی را
می توان در او
به باور رسانید
فصلی در او رو به آغاز است
و شاید فصلی در من
نگاهش می کنم
چقدر شبیه تنهایی ست......