دومین جشن دیگان

دومین جشن دیگان:
دی به آذر روز:
آتورپات مانسپندان ( یکی از بزرگ ترین روحانیان زردشتی دوران ساسانیان و سال های سال سمت موبدان موبد با او بوده است ، از او دو رساله به خط پهلوی بر جای مانده است .) در باره ی دی به آذر روز می گوید : « دی به آذر روز به شستشوی سر و پیرایش موی و ناخن بپردازد .»




جشن های دیگان

واژه « دی » در اوستا ، دتهوش (Dat – Hush) یا دزوه (Daz – Vah) می باشد که به معنی دادار یا آفریننده و آفریدگار که همیشه برای اهورامزدا صفت آورده شده است .

واژه دی از مصدر «دا» آمده که در اوستا و فرس هخامنشی و سانسکریت به معنی دادن ، آفریدن ، ساختن و بخشودن است . در پهلوی داتن و در فارسی دادن شده ، که از همین ریشه است .

همانطور که می دانید در گاهشماری ایرانی هر یک از روز های ماه یک نام ویژه ی خود را دارد . در سه روز از روزهای ماه نام «دی» به چشم می خورد .

روز هشتم = دی به آذر

روز پانزدهم = دی به مهر

روز بیست و سوم = دی به دین

این سه روز با نخستین روز ماه که اورمزد روز است ، ارتباط دارند . پس این چهار روز به یکدیگر پیوند دارند و شاید از همین روست که برخی از پژوهش گران در دی ماه چهار جشن دیگان در نظر گرفتند . برای هر یک از این روزها در دی ماه آیین هایی هم نقل شده است وبرخی از این جشن ها نام خاصی هم به خود گرفتند .

روز نخست دی ماه ( اورمزد روز در دی ماه ) = نخستین جشن دیگان – خرم روز

روز هشتم دی ماه ( دی به آذر روز در دی ماه ) = دومین جشن دیگان

روز پانزدهم دی ماه ( دی به مهر روز در دی ماه ) = سومین جشن دیگان –جشن تبیکان

روز بیست و سوم ماه ( دی به دین روز در دی ماه ) = چهارمین جشن دیگان
#ما_ایرانی_هستیم