میخواهم...قهر کنم. .با دنیایی که تو را ازمن گرفت...

میخواهم...قهر کنم.‌‌.با دنیایی که تو را ازمن گرفت...
کاش زورم میرسید تا از همه ی آنانی که تو را از من گرفتند انتقام بگیرم...
آه که چقدر دلگیرم تز نبودنت...
از یادآوری...
بودن هایت...
ای خوبترینم ...چقدر زمانه بی رحمی کرد...
داشتیم نفس میکشیدم به عشق هم به هوای هم ...
وای از این سنگ دل بی رحم.
چگونه به گذشته برنگردم و جای خالیت را نظاره نکنم...
به یادگاریت چگونه نگاه کنم بدون یادآوری تو...
کاش راهی داشت تا تلاش میکردم برای بودن دوباره ی تو....
لعنت بر روزگار