من...

من...
یه دهه هفتادی...
نمیگم بزرگم...
نمیگم شاخم...
نمیگم تمام بدبختیا ماله ماس...
اما اینو میگم...
من نسله سکوتم...
نسله یه عمر حقارت...
نسله بوسه های خیابانی...
نسل خوابیدن های چت و اس ام اسی
نسل دردو دل با غریبه های مجازی...
نسل غیرت رو خواهر,روشنفکری روی دختر همسایه...
نسل کادوهای یواشکی...
نسل جمله های کورش و دکتر شریعتی...
نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس...
نسله خفته...
نسلی که زجر میکشه اما میترسه...
میترسه از بیان دل ...
از اینکه ادمه مست خواهرشو با چاغو کشت...
اما دختر پسر های تو پارکو برای امنیت جامعه جمع کردن...
با جمع کردن ماهواره امنیت میاد...
اگه...
اگه منو تو نسوزیم این جامعه چجوری روشن بشه؟
من نسل سکوتم...
نسل خفته...
نسل سوخته.......