بسم الله الرحمن الرحم

بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت اول :
چرا اغلب پاسخهایی که به سؤالات و شبهات میدهید طولانی است و چرا وارد سایتهای شبهه افکن نمیشوید و پاسخ آنها رامستقیم نمیدهید تا کاربرانشان بخوانند؟
پاسخ : اگر بخواهیم دست کم این یک سؤال را طولانی پاسخ ندهیم، باید به استحضار همه‌ کاربران گرامی برسانیم که ضمن پذیرش انتقاد و سعی در کوتاه تر کردن پاسخ، در نظر داشته باشند که پاسخ به سؤال و شبهه با پاسخ به استفتاء فرق دارد.
به عنوان مثال: اگر کسی پرسید: در مورد فلان آیه می گویند چنین و چنان؟ نمی‌ توان فقط پاسخ داد: اشتباه است و درست نمی‌گویند. بلکه باید توضیح داد تا مطلب کاملاً روشن شود.
مضافاً بر این که معمولاً سؤال می‌تواند بسیار کوتاه باشد، اما الزاماً پاسخ آن کوتاه نخواهد بود. به عنوان اگر کسی در چند کلمه بگوید: دلایل اثبات وجود خدا چیست؟ می‌گویند: وحی سخن پیامبر (ص) است و نه خدا؟ فایده تلاوت قرآن چیست؟ و ...؟ چگونه می‌توان پاسخ بسیار کوتاهی ارائه داد.
لذا با توجه به این که معمولاً پاسخ، خلاصه‌ چندین کتاب و چندین مطلب است، عزیزان حوصله نموده و این چند سطر را مطالعه نمایند.
اما در خصوص سایت‌های شبهه‌ افکن، دقت فرمایید که آنها اصلاً با پاسخ کاری ندارند، بلکه فقط همین را می‌خواهند که بحث و جدال بسیار شود، امر مشتبه گردد، اما رقم مراجع و کاربر افزایش یابد و نباید به بازار آنها کمک کنیم.
لذا ضمن توصیه به عدم مراجعه عزیزان به این گونه سایت‌ها، بنده در هر صورت در خدمت شما هستم تا شبهات شما عزیزان را پاسخ گو باشیم....
ما نمی‌دانیم این چه حسّی است که برخی گمان می‌کنند که باید حتماً وارد میدان پاسخگویی به دیگران بشوند و به سؤالات و شبهات دیگران پاسخ بدهند؟! البته اگر بتوانند، امر لازمی هست که دیگران را مطلع و آگاه نمایند؛ همگان موظفند که به حدّ توان و امکان، وارد میدان جهاد تبیین شوند، اما اولاً تبیین فقط پاسخگویی به سؤالات و شبهات نیست - ثانیاً پاسخگویی فقط به کلام نیست - و ثالثاً ورود به هر میدانی، مقدماتی دارد.ایجاد گروه، کانال و... در شبکه‌های اجتماعی، اگرچه برای بسیاری کارآیی مفید دارد و برای بسیاری نیز سر گرمی شده است، اما دقت کنیم که بازی نیست و مسئولیت بسیار سنگینی بر عهدۀ مؤسس یا مدیران و حتی کاربران می‌ گذارد، چرا که تمامی این کانال‌ها و گروه‌ها، برای جذب مخاطب و برقراری ارتباط با دیگران ایجاد می‌گردد و چه بسا حتی یک خط، یک پست، یک عکس، یک کلیپ یا یک شوخی، سبب تزلزل در ایمان، یا انحراف در اذهان، یا ارتکاب گناهان گردد!(ادامه دارد...)