جامعه ای را می توان تصور کرد که در آن زندگی اکثر مردم

...جامعه ای را می توان تصور کرد که در آن زندگی اکثر مردم تحت فشار است، به گونه‌ای که مردم از این وضعیت نابسامان شدیدا در خود احساس اهانت و تحقیر می کنند و طبقه یا جناح حاکم نیز به واسطهٔ احساس خطری که در خصوص قدرت یا امتیازاتش می کند، نتواند یا اصلاً نخواهد مشکلات راحل کند، در چنین شرایطی، مردم که به جز در مورد نیازمندی‌های ضروری و اجتناب ناپذیر زندگی، در سایر موارد معمولاً بین نوعی بی‌تفاوتی قضاوقدری و اعتراضی‌های عصبی و پراکنده در نوسان‌اند، به مرور و ناامیدوارانه، منتظر یک قهرمان ناجی می‌شوند که با ظهور خویش همهٔ مسائل را حل کند.
بدین ترتیب آنها به جای تلاش و کوشش برای بهبود وضعیت خود به ظهور یک ناجی دل می بندند. این تفکر در نهایت مدعیان اعجازآفرینی را بر اریکه قدرت می نشاند و آنها نیز در چنین اوضاع و احوالی به سرعت به حاکمانی مستبد تبدیل می شوند...

کتاب: بررسی‌روانشناختی‌خودکامگی

#مانس‌اشپربر