آدم می رود

آدم می‌رود
اما بخش مهمی از او جایی جا می‌ماند
در اتاق کودکی
زیر درختانی
یا در چشم‌های عابری

آدم نمی‌داند چه گم کرده است!
همیشه بخشی از او نیست ...