ﻟﺌﻮﻧﺎﺭﺩﻭ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﺸﻴﺪﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ " ﺷﺎﻡ ﺁﺧﺮ " ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ
ﻟﺌﻮﻧﺎﺭﺩﻭ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﺸﻴﺪﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ " ﺷﺎﻡ ﺁﺧﺮ " ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ
ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺷﺪ : ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ " ﻧﻴﮑﻲ " ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻋﻴﺴﻲ " ﻭ " ﺑﺪﻱ "
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ "ﻳﻬﻮﺩﺍ " ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﻴﺴﻲ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺎﻡ ﺗﺼﻤﻴﻢ
ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ، ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲ ﮐﺮﺩ .ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻫﺎ
ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻫﺎﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ
ﺭﻭﺯﻱ ﺩﺭﻳﮏ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ , ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﺓ
ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮﺍ ﻳﺎﻓﺖ . ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺎﻫﺶ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﺍﺗﻮﺩﻫﺎ ﻭ ﻃﺮﺡ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ . ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ .
ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺷﺎﻡ ﺁﺧﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﻱ
ﻳﻬﻮﺩﺍ ﻣﺪﻝ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ…
ﮐﺎﺭﺩﻳﻨﺎﻝ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﻘﺎﺷﻲ
ﺩﻳﻮﺍﺭﻱ ﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﺪ . ﻧﻘﺎﺵ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮ ,
ﺟﻮﺍﻥ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻭ ﮊﻧﺪﻩ ﭘﻮﺵ ﻣﺴﺘﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﻱ ﺁﺑﻲ ﻳﺎﻓﺖ . ﺑﻪ
ﺯﺣﻤﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻧﺶ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ , ﭼﻮﻥ ﺩﻳﮕﺮ
ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮﻱ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﮔﺪﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﻲ
ﻓﻬﻤﻴﺪ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﻪ ﺍﺵ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻭﺿﻊ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺍﺯ ﺧﻄﻮﻁ ﺑﻲ ﺗﻘﻮﺍﻳﻲ، ﮔﻨﺎﻩ ﻭ
ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﺴﺨﻪ
ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﮐﺮﺩ .
ﻭﻗﺘﻲ ﮐﺎﺭﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﮔﺪﺍ، ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻲ ﮐﻤﻲ ﺍﺯ ﺳﺮﺵ ﭘﺮﻳﺪﻩ
ﺑﻮﺩ، ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﻭ ﺑﺎ
ﺁﻣﻴﺰﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﮔﻔﺖ : "ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﺍ ﻗﺒﻼً ﺩﻳﺪﻩ
ﺍﻡ"! ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ﮐﻲ؟ ! ﮔﺪﺍ ﮔﻔﺖ : ﺳﻪ ﺳﺎﻝ
ﻗﺒﻞ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ . ﻣﻮﻗﻌﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ
ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ , ﺯﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮﺍﺯ ﺭﻭﻳﺎﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻢ،
ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭼﻬﺮﺓ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺸﻮﻡ !
ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ : ﻧﻴﮑﻲ ﻭ ﺑﺪﻱ ﻳﮏ ﭼﻬﺮﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ؛ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ
ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﮐﻲ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ
ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺷﺪ : ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ " ﻧﻴﮑﻲ " ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻋﻴﺴﻲ " ﻭ " ﺑﺪﻱ "
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ "ﻳﻬﻮﺩﺍ " ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻋﻴﺴﻲ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺎﻡ ﺗﺼﻤﻴﻢ
ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ، ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲ ﮐﺮﺩ .ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻫﺎ
ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻫﺎﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ
ﺭﻭﺯﻱ ﺩﺭﻳﮏ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ , ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﺓ
ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮﺍ ﻳﺎﻓﺖ . ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺎﻫﺶ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﺍﺗﻮﺩﻫﺎ ﻭ ﻃﺮﺡ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ . ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ .
ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺷﺎﻡ ﺁﺧﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﻱ
ﻳﻬﻮﺩﺍ ﻣﺪﻝ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ…
ﮐﺎﺭﺩﻳﻨﺎﻝ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﻘﺎﺷﻲ
ﺩﻳﻮﺍﺭﻱ ﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﺪ . ﻧﻘﺎﺵ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮ ,
ﺟﻮﺍﻥ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻭ ﮊﻧﺪﻩ ﭘﻮﺵ ﻣﺴﺘﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻮﻱ ﺁﺑﻲ ﻳﺎﻓﺖ . ﺑﻪ
ﺯﺣﻤﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻧﺶ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ , ﭼﻮﻥ ﺩﻳﮕﺮ
ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮﻱ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﮔﺪﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﻲ
ﻓﻬﻤﻴﺪ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﻪ ﺍﺵ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻭﺿﻊ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺍﺯ ﺧﻄﻮﻁ ﺑﻲ ﺗﻘﻮﺍﻳﻲ، ﮔﻨﺎﻩ ﻭ
ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﺴﺨﻪ
ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﮐﺮﺩ .
ﻭﻗﺘﻲ ﮐﺎﺭﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﮔﺪﺍ، ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻲ ﮐﻤﻲ ﺍﺯ ﺳﺮﺵ ﭘﺮﻳﺪﻩ
ﺑﻮﺩ، ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﻭ ﺑﺎ
ﺁﻣﻴﺰﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﮔﻔﺖ : "ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﺍ ﻗﺒﻼً ﺩﻳﺪﻩ
ﺍﻡ"! ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ﮐﻲ؟ ! ﮔﺪﺍ ﮔﻔﺖ : ﺳﻪ ﺳﺎﻝ
ﻗﺒﻞ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ . ﻣﻮﻗﻌﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ
ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ , ﺯﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮﺍﺯ ﺭﻭﻳﺎﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻢ،
ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭼﻬﺮﺓ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺸﻮﻡ !
ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ : ﻧﻴﮑﻲ ﻭ ﺑﺪﻱ ﻳﮏ ﭼﻬﺮﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ؛ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ
ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﮐﻲ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ
۹۲۱
۱۷ اسفند ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.