منوچهر نیستانی

منوچهر نیستانی، پدر غزل نوین ایران

زنده‌یاد "منوچهر نیستانی" شاعر و مترجم کرمانی، زاده‌ی ۴ مرداد ماه ۱۳۱۵ خورشیدی، در کرمان بود. تخلص او در شعر «بهمنش» بود.
او در قالب‌های گوناگون غزل، شعرنو و شعر بی‌وزن اشعار قابل توجه، نو و عمیق سروده‌است. وی از شاعران مطرح و پر بار معاصر محسوب می‌شود که با زبان شعری مستقل و استوار و بی‌پیرایه از جهان پیرامون خویش سخن گفته است. وی علاوه بر سرودن شعر، در زمینه پژوهش ادبی و ترجمه نیز فعالیت داشته‌است.
او تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به‌ پایان رساند و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان دارالفنون تهران پشت سر گذاشت؛ سپس در سال ۱۳۳۴، به دانشسرای عالی تهران راه یافت و در رشته زبان و ادبیات فارسی فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در دبیرستان‌های شاهرود به تدریس ادبیات فارسی پرداخت و سپس به تهران آمد و در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد. مدتی هم در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد و اشعار و ترانه‌هایی برای کودکان سرود. او شعرها و نوشته‌های کودکانه‌اش را در سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۵ بیشتر با نام مستعار «نی‌نی» در صفحه کودکان مجله «امید ایران» به نام‌های «بچه‌های امروز» به چاپ می‌رساند.
نخستین شعرهای نیستانی در روزنامه‌های بیداری و هفت واد و اندیشه کرمان به چاپ رسید. شعرهای تند سیاسی‌اش را با نام مستعار در روزنامه‌های چلنگر، توفیق، رزم و مردم به چاپ رساند.
زبان شعر او تغزلی است. در مجموع نیستانی شاعری است آگاه با زبانی خاص خود که در سرودن غزل‌های عاشقانه – اجتماعی و نومیدانه خود از گونه‌های دیگر شعرش موفق‌تر است. به دلیل ابتکارات نو و شیوه خاصی که وی در سرودن غزل آغاز کرد، نیستانی را پدر غزل نوین ایران نیز نامیده‌اند.
منوچهر نیستانی پدر توکا نیستانی و مانا نیستانی کاریکاتوریست‌های معاصر است. تیرنگ نام دیگر فرزند اوست. آذر کشاورز همسرش بود.
سرانجام در ۲۹ اسفند ۱۳۶۰، در حالی که ۴۵ سال بیشتر نداشت دچار سکته قلبی شد و زندگی را وداع گفت و در قطعه‌ی ۸۹ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.


◇ کتاب‌شناسی:
- جوانه - خواجو کرمان - ۱۳۴۳.
- خراب - تهران ۱۳۳۷.
- خارستان (تصحیح و تحشیه دیوان ادیب قاسمی کرمانی)
- دیروز، خط فاصله - رز - ۱۳۵۰.
دو با مانع (برگزیده‌ی اشعار) - بزرگمهر - ۱۳۶۹.

و...



گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی