ولی دنیا این طور هم نمیماند

ولی دنیا این طور هم نمیماند...
این خط و این نشان یک روزی میرسد دلت را طوری میشکنند که صدای شکستن دلت تا عرش خدا میرود و اشک هایت تمام صورتت را خیس میکند...
آن روز از عالم و آدم دل میبری و حتی از خدای خودت هم گلایه میکنی و میگویی مگر چه گناهی کرده ای که زندگی ات این شد
آن روز است که به طرفت میگویی مگر برایش چه کم گذاشتی که این طور شکست و رفت...
کل روز را غصه میخوری و به حال دلم مظلوم خودت اشک میریزی...
و اما شب که سرت را روی بالشت میگذاری و خیره به ماه میشوی تازه آنجاست که یاد من و ظلمی که در حق خودم و دلم کردی میفتی
با دو دستت به سرت میزنی و میگویی ای وای من خودم کردم که لعنت بر خودم باد...
آن زمان است که میفهمی زمین بدجوری گرد است و از هر دستی بدهی از همان دست پس میگیری...
من که هیچوقت آه و نفرینی پشت سرت نکردم اما این قانون دنیاست
چه بخواهی،چه نخواهی
اگر دلی شکستی شک نکن دنیا دو برابرش را تلافی میکند و یک روزی دلِ تو هم خواهد شکست...