خــاطــرات نــه ســر دارنــد و نــه تــه ...
خــاطــرات نــه ســر دارنــد و نــه تــه ...
بــی هــوا مــی آیــنــد تــا خــفــه ات کــنــنــد . . .
مــیــرســنــد گــاهــی وســط یــک فــکــر . . . !
گــاهــی وســط یــک خــیــابــان . . .
ســردت مـــیـــکــنــنــد . . . داغــت مـــیـــکــنــنــد . . .
رگ خــوابــتـــ را بــلــدنــد . . . زمــیــنــت مــیـــزنــنــد . . .
خــاطــرات تــمــام نـــمــیـــشـــونـــد . . .
تـــمـــامــت مـــیـــکــنــنــد
یه شب حالم خیلی گرفته بود تو خلوت خودم با خدا حرف میزدم
و گریه می کردم اتفاقا اون شب باد و بارون بود یه حسی بهم میگفت
برو تو حیاط..وقتی رفتم خیلی آروم شدم به خودم گفتم از کجا
معلوم شایدخدا خواسته منو نوازشم کنه که اومدم بیرون..
منم این جمله به ذهنم رسید که:
"خودت را به باد بسپار
بگذار خداوند زیباتر نوازشت کند . . "
گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...
گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ...
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات...
گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و
حال هم که...
گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای
گوشه ترین گوشه ای که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی...
گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود..
رانه ی زندگی...ترانه ی سوزناکیست...
من...اینجا ، زندگی میکنم...زندگی اجباری...
در شهری خاکستری که بعضی ها آسمان آبیش را نشانه رفته اند
روی زمینی که درندگانش یکدیگر را دوست دارند و یکدیگر را دشمنند
در هوایی که از گرد غبار دروغ و بوی تعفنش نفسم گرفته
من کجا زندگی می کنم
بــی هــوا مــی آیــنــد تــا خــفــه ات کــنــنــد . . .
مــیــرســنــد گــاهــی وســط یــک فــکــر . . . !
گــاهــی وســط یــک خــیــابــان . . .
ســردت مـــیـــکــنــنــد . . . داغــت مـــیـــکــنــنــد . . .
رگ خــوابــتـــ را بــلــدنــد . . . زمــیــنــت مــیـــزنــنــد . . .
خــاطــرات تــمــام نـــمــیـــشـــونـــد . . .
تـــمـــامــت مـــیـــکــنــنــد
یه شب حالم خیلی گرفته بود تو خلوت خودم با خدا حرف میزدم
و گریه می کردم اتفاقا اون شب باد و بارون بود یه حسی بهم میگفت
برو تو حیاط..وقتی رفتم خیلی آروم شدم به خودم گفتم از کجا
معلوم شایدخدا خواسته منو نوازشم کنه که اومدم بیرون..
منم این جمله به ذهنم رسید که:
"خودت را به باد بسپار
بگذار خداوند زیباتر نوازشت کند . . "
گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...
گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ...
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات...
گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و
حال هم که...
گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای
گوشه ترین گوشه ای که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی...
گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود..
رانه ی زندگی...ترانه ی سوزناکیست...
من...اینجا ، زندگی میکنم...زندگی اجباری...
در شهری خاکستری که بعضی ها آسمان آبیش را نشانه رفته اند
روی زمینی که درندگانش یکدیگر را دوست دارند و یکدیگر را دشمنند
در هوایی که از گرد غبار دروغ و بوی تعفنش نفسم گرفته
من کجا زندگی می کنم
۷.۵k
۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.