نامداران همافر جلیل زندی
#نامداران همافر جلیل زندی
جليل زندي(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۰ گرمسار – درگذشته ۱۲ فروردین ۱۳۸۰ تهران)
او در اواخر سال ۱۳۴۸ به‌عنوان همافر، به نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت، به عنوان هنرجوی خلبانی، به ایالات متحده آمریکا اعزام شد و پس از گذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا، به‌عنوان خلبان به ایران بازگشت.
زندی پس از بازگشت به ایران، زیر نظر شهرام رستمی، که به‌تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود، به یادگیری پرواز با هواپیمای اف-۴ ئی پرداخت. سپس به‌عنوان خلبان جنگنده اف-۴ به همدان منتقل گردید. وی تا آبان ۱۳۵۷ دورهٔ خلبانی اف-۱۴ را نیز سپری کرد و از آن پس فعالیت خود را در پایگاه هشتم شکاری مستقر در اصفهان ادامه داد.
در نخستین روز جنگ ایران و عراق هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهرآباد را بمباران کردند، او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد، که با شنیدن خبر بمباران، به اصفهان بازگشت
در نخستین روز جنگ ایران و عراق هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهرآباد را بمباران کردند، او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد، که با شنیدن خبر بمباران، به اصفهان بازگشت
دلیل اتهام تمرد از دستوری که به او نسبت داده شد، این بود که از او خواسته شد تا با هواپیمای بونانزا، که هواپیمای تک‌موتورهٔ ملخ‌دار است و فاقد سیستم‌های لازم ناوبری جهت پرواز مسیرهای دور و در شب می‌باشد، به هنگام غروب در یک مأموریت به بوشهر پرواز کند و او به علت آشنا نبودن با مسیر، درخواست یک بلد را داشت و زمانی که با درخواست او مخالفت شده بود، از انجام این دستور امتناع نمود
سرتیپ دوم خلبان اف-۴ فانتوم ۲ و اف-۱۴ تامکت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و معاون طرح و برنامه آن نیرو بود.زندی با رکورد ۱۱ پیروزی در نبردهای هوایی، موفق‌ترین خلبان جنگ ایران و عراق بود، همچنین با رکورد ۸ پیروزی تأیید شده در نبردهای هوایی، بعنوان موفق‌ترین خلبان اف-۱۴ تامکت جهان نیز شناخته می‌شود
پس از جنگ
آخرین سِمَت رسمی زندی پیش از درگذشت، معاونت طرح و برنامه ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
زندی در تاریخ ۱۲ فروردین ۱۳۸۰ در سن ۴۹ سالگی در یک حادثهٔ رانندگی به همراه همسرش؛ در تهران درگذشت
جليل زندي(زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۰ گرمسار – درگذشته ۱۲ فروردین ۱۳۸۰ تهران)
او در اواخر سال ۱۳۴۸ به‌عنوان همافر، به نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت، به عنوان هنرجوی خلبانی، به ایالات متحده آمریکا اعزام شد و پس از گذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا، به‌عنوان خلبان به ایران بازگشت.
زندی پس از بازگشت به ایران، زیر نظر شهرام رستمی، که به‌تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود، به یادگیری پرواز با هواپیمای اف-۴ ئی پرداخت. سپس به‌عنوان خلبان جنگنده اف-۴ به همدان منتقل گردید. وی تا آبان ۱۳۵۷ دورهٔ خلبانی اف-۱۴ را نیز سپری کرد و از آن پس فعالیت خود را در پایگاه هشتم شکاری مستقر در اصفهان ادامه داد.
در نخستین روز جنگ ایران و عراق هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهرآباد را بمباران کردند، او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد، که با شنیدن خبر بمباران، به اصفهان بازگشت
در نخستین روز جنگ ایران و عراق هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهرآباد را بمباران کردند، او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد، که با شنیدن خبر بمباران، به اصفهان بازگشت
دلیل اتهام تمرد از دستوری که به او نسبت داده شد، این بود که از او خواسته شد تا با هواپیمای بونانزا، که هواپیمای تک‌موتورهٔ ملخ‌دار است و فاقد سیستم‌های لازم ناوبری جهت پرواز مسیرهای دور و در شب می‌باشد، به هنگام غروب در یک مأموریت به بوشهر پرواز کند و او به علت آشنا نبودن با مسیر، درخواست یک بلد را داشت و زمانی که با درخواست او مخالفت شده بود، از انجام این دستور امتناع نمود
سرتیپ دوم خلبان اف-۴ فانتوم ۲ و اف-۱۴ تامکت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و معاون طرح و برنامه آن نیرو بود.زندی با رکورد ۱۱ پیروزی در نبردهای هوایی، موفق‌ترین خلبان جنگ ایران و عراق بود، همچنین با رکورد ۸ پیروزی تأیید شده در نبردهای هوایی، بعنوان موفق‌ترین خلبان اف-۱۴ تامکت جهان نیز شناخته می‌شود
پس از جنگ
آخرین سِمَت رسمی زندی پیش از درگذشت، معاونت طرح و برنامه ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
زندی در تاریخ ۱۲ فروردین ۱۳۸۰ در سن ۴۹ سالگی در یک حادثهٔ رانندگی به همراه همسرش؛ در تهران درگذشت
۳.۰k
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.