از من نگیر شیطنت آن نگاه را

از من نگیر شیطنت آن نگاه را
تکرار دلبرانه ترین اشتباه را

قانون جزر ومد زمین را به هم بریز
پنهان مکن عزیز دلم روی ماه را

گویی خدا به یوسف خود وعده داده بود
دنیای باتو بودن بیرون ز چاه را

این دل شکستنی ست مراعات کن گلم
باور نمیکنی تو چرا سوز آه را

با تو شبیه تاک پر انگور میشوم
از من دریغ اگر نکنی تکیه گاه را