تاریخ کوتاه ایران و جهان-212 (ویرایش 4)
تاریخ کوتاه ایران و جهان-212 (ویرایش 4)
_________________________________________
پس از درگذشت «بردیا» در سال 522 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، «داریوش بزرگ» که نوهء پسرعموی «کمبوجیهء دوم» بود ، بر تخت شاهنشاهی ایران نشست (1) ، و «آتوسا» {1} دختر «کورش بزرگ» را به همسری برگزید . همانجور که در فرستهء (پست) پیشین آوردم ، چندین پیشنگریه (فرضیه) دربارهء «بردیا» و چگونگی مرگش دردست است ، که از بدست دادن (ارائه کردن) آنها در اینجا ، خودداری می کنم .
پس از شاهنشاه شدن «داریوش بزرگ» ، همهء استانها یکی پس از دیگری ، سر به شورش برداشتند ؛ ولی «داریوش بزرگ» با 19 نبردی که با این شورشیان انجام داد ، توانست همهء آنها را سرکوب کند و آرامش (امنیت) را به کشور بازگرداند (1) . «سنگنوشتهء (کتیبه) بیستون» ، این نبردها و کوشش های فراوان «داریوش بزرگ» برای پدید آوردن آرامش در کشور را به نوشته درآورده است .
«داریوش بزرگ» پس از برپا کردن آرامش در کشور ، یک «سازمان راهبری (اداری)» بسیار کارآمد را پدید آورد ، که پسینگاهان (بعدها) از سوی شاهیخاندان های سلوکیان ، اشکانیان ، و ساسانیان نیز بکار گرفته شد . یکی از کارهائی که «داریوش بزرگ» در این راستا انجام داد ، دادگرانه کردن «همایه رس گیری» (مالیات گیری) بود.
تاریخنویسان یونانی نوشته‌اند که «داریوش بزرگ» ، برای هر ساترائی (ایالتی) ، «همایه های» (مالیات) پولی (نقدی) و کالائی (جنسی) ویژه ای را برنامه ریزی می کرد . پلوتارک ، که یک تاریخنویس یونانی بود ، می‌نویسد : «داریوش پس از برنامه ریزی "همایه رس ها" (مالیات ها) ، از کارگزاران خود می خواست تا دربارهء اینکه این «همایه رس های» (مالیاتهای) برنامه ریزی شده ، دادگرانه هستند یا نه ، پژوهش کنند ؛ و هنگامیکه این کارگزاران پاسخ میدادند که «همایه رس ها» (مالیات ها) گران نیستند و مردم می‌توانند آنها را بپردازند ، باز «همایه رس ها» (مالیات ها) را کم می کرد تا بر مردم ستمی روا نشود».
«داریوش بزرگ» همچنین ، بسیار پیگیر آن بود که از سوی کارگزارانش (مأمورینش) ، ستمی به مردم نشود ؛ پایابراین (بنابراین) در راستای دستیابی به همین خواسته (هدف) ، او همواره در سراسر کشور گذار (سفر) میکرد تا از نزدیک به کارهای کشور سرکشی کند . یادآوری می شود که زبان شاهنشاهی ایران در هنگامهء فرمانروائی شاهیخاندان ایلامیان ، همچنان زبان چمی (رسمی و قانونی) کشور پابرجا ماند.
باید گفت که «داریوش بزرگ» ، در درازای (طول) 36 سال شاهنشاهی خود ، کارهائی بسیار نیک و فرجا (مهم) را به انجام رساند ، که در فرسته های (پست های) سپسین (بعدی) ، به گسترده گوئی (شرح) آنها خواهم پرداخت.
پژوهشپایه (منبع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Darius_the_Great
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%DB%8C%DA%A9%D9%85
گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:
{1}
https://en.wikipedia.org/wiki/Atossa
_________________________________________
پس از درگذشت «بردیا» در سال 522 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، «داریوش بزرگ» که نوهء پسرعموی «کمبوجیهء دوم» بود ، بر تخت شاهنشاهی ایران نشست (1) ، و «آتوسا» {1} دختر «کورش بزرگ» را به همسری برگزید . همانجور که در فرستهء (پست) پیشین آوردم ، چندین پیشنگریه (فرضیه) دربارهء «بردیا» و چگونگی مرگش دردست است ، که از بدست دادن (ارائه کردن) آنها در اینجا ، خودداری می کنم .
پس از شاهنشاه شدن «داریوش بزرگ» ، همهء استانها یکی پس از دیگری ، سر به شورش برداشتند ؛ ولی «داریوش بزرگ» با 19 نبردی که با این شورشیان انجام داد ، توانست همهء آنها را سرکوب کند و آرامش (امنیت) را به کشور بازگرداند (1) . «سنگنوشتهء (کتیبه) بیستون» ، این نبردها و کوشش های فراوان «داریوش بزرگ» برای پدید آوردن آرامش در کشور را به نوشته درآورده است .
«داریوش بزرگ» پس از برپا کردن آرامش در کشور ، یک «سازمان راهبری (اداری)» بسیار کارآمد را پدید آورد ، که پسینگاهان (بعدها) از سوی شاهیخاندان های سلوکیان ، اشکانیان ، و ساسانیان نیز بکار گرفته شد . یکی از کارهائی که «داریوش بزرگ» در این راستا انجام داد ، دادگرانه کردن «همایه رس گیری» (مالیات گیری) بود.
تاریخنویسان یونانی نوشته‌اند که «داریوش بزرگ» ، برای هر ساترائی (ایالتی) ، «همایه های» (مالیات) پولی (نقدی) و کالائی (جنسی) ویژه ای را برنامه ریزی می کرد . پلوتارک ، که یک تاریخنویس یونانی بود ، می‌نویسد : «داریوش پس از برنامه ریزی "همایه رس ها" (مالیات ها) ، از کارگزاران خود می خواست تا دربارهء اینکه این «همایه رس های» (مالیاتهای) برنامه ریزی شده ، دادگرانه هستند یا نه ، پژوهش کنند ؛ و هنگامیکه این کارگزاران پاسخ میدادند که «همایه رس ها» (مالیات ها) گران نیستند و مردم می‌توانند آنها را بپردازند ، باز «همایه رس ها» (مالیات ها) را کم می کرد تا بر مردم ستمی روا نشود».
«داریوش بزرگ» همچنین ، بسیار پیگیر آن بود که از سوی کارگزارانش (مأمورینش) ، ستمی به مردم نشود ؛ پایابراین (بنابراین) در راستای دستیابی به همین خواسته (هدف) ، او همواره در سراسر کشور گذار (سفر) میکرد تا از نزدیک به کارهای کشور سرکشی کند . یادآوری می شود که زبان شاهنشاهی ایران در هنگامهء فرمانروائی شاهیخاندان ایلامیان ، همچنان زبان چمی (رسمی و قانونی) کشور پابرجا ماند.
باید گفت که «داریوش بزرگ» ، در درازای (طول) 36 سال شاهنشاهی خود ، کارهائی بسیار نیک و فرجا (مهم) را به انجام رساند ، که در فرسته های (پست های) سپسین (بعدی) ، به گسترده گوئی (شرح) آنها خواهم پرداخت.
پژوهشپایه (منبع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Darius_the_Great
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%DB%8C%DA%A9%D9%85
گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:
{1}
https://en.wikipedia.org/wiki/Atossa
۱.۶k
۰۷ اسفند ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.