سلام به همگی
سلام به همگی
چند وقتیست است کمتر اینجا نوشته‌ام. دلایلش هم شخصی بود و هم فراتر. در این فاصله چند اتفاق مهم رخ داد. خصوصاً در کوردستان وایران. با دو برخورد جالب و کاملاً متفاوت روبرو شدم. اول اینکه دوستان زیادی برایم نوشته بودند که دلشان می‌خواهد مثل همیشه بیشتر از من بخوانند و ابراز لطف و دلتنگی کرده بودند.
اما دیدم افراد دیگری با لحنی پرخاشگرانه و به شدت عصبی به من حمله کرده بودند و نوشته بودند: چرا فلانی درباره فلان موضوع وفلان توهین چیزی نمیگه وسکوت کرده یا حرفی در موردش نزده. تحلیل نکردن آن موضوع چیزی نمانده بود من را تا مرز خائن به «آرمان های ملت کرد» ببرد. به زبانی دیگر من با طیف خیلی گسترده ای مواجه هستم که بخشی از آن حتی ننوشتن در مورد یک موضوع خاص را توجیهی برای حمله شخصی به افراد می‌داند. و صد البته بدون اینکه خودشان بدانند بامزه‌اند.
با همه اینها امیدوارم دوستانی که انتظار داشته‌اند به شکل مستمر از من بخوانند، غیبت چندوقته ام را ببخشند.
به همان میزان که نوشتن همیشه برایم وسوسه‌برانگیز بوده، ننوشتن مقطعی هم لااقل در این مدت وسوسه‌برانگیز بوده. اینکه در مورد موضوعی که برایت جذابیت دارد ننویسی، نوعی خودآزاری لذت‌بخش است. این خودآزاری خصوصاً وقتی مصادف می‌شود با فوران حجم ابتذال سیاسی در عرصه عمومیِ [کردستان] سکوت و در حاشیه ماندن موقتی را منطقی‌تر و موجەتر جلوه می‌دهد.
در کنار همه اینها همیشه با پدیده ای تحت عنوان «کنترل سطح انتظارات» سروکار داشته‌ام. کمی به حاشیه رفتن، گاهی نقش تنظیم‌گر سطح انتظارات را دارد. اینکه نخواهی آن چیزی باشی که دیگرانی که دوست ات دارند، می‌خواهند و همانی باشی که خودت هستی و می‌خواهی باشی، یک چالش نفس‌گیر است.
هستم و به همه آنانی سلام می‌کنم که این صفحه را با هر انگیزه ای که دارند، رصد می‌کنند.
♡♡♡
Kurd man
Kurdisttan
منتظر یاری دوباره تان هستم درپروف برادر بزرگ منشم
کوردمن
http://www.wisgoon.com/pin/7273476/
کوردان مانا
چند وقتیست است کمتر اینجا نوشته‌ام. دلایلش هم شخصی بود و هم فراتر. در این فاصله چند اتفاق مهم رخ داد. خصوصاً در کوردستان وایران. با دو برخورد جالب و کاملاً متفاوت روبرو شدم. اول اینکه دوستان زیادی برایم نوشته بودند که دلشان می‌خواهد مثل همیشه بیشتر از من بخوانند و ابراز لطف و دلتنگی کرده بودند.
اما دیدم افراد دیگری با لحنی پرخاشگرانه و به شدت عصبی به من حمله کرده بودند و نوشته بودند: چرا فلانی درباره فلان موضوع وفلان توهین چیزی نمیگه وسکوت کرده یا حرفی در موردش نزده. تحلیل نکردن آن موضوع چیزی نمانده بود من را تا مرز خائن به «آرمان های ملت کرد» ببرد. به زبانی دیگر من با طیف خیلی گسترده ای مواجه هستم که بخشی از آن حتی ننوشتن در مورد یک موضوع خاص را توجیهی برای حمله شخصی به افراد می‌داند. و صد البته بدون اینکه خودشان بدانند بامزه‌اند.
با همه اینها امیدوارم دوستانی که انتظار داشته‌اند به شکل مستمر از من بخوانند، غیبت چندوقته ام را ببخشند.
به همان میزان که نوشتن همیشه برایم وسوسه‌برانگیز بوده، ننوشتن مقطعی هم لااقل در این مدت وسوسه‌برانگیز بوده. اینکه در مورد موضوعی که برایت جذابیت دارد ننویسی، نوعی خودآزاری لذت‌بخش است. این خودآزاری خصوصاً وقتی مصادف می‌شود با فوران حجم ابتذال سیاسی در عرصه عمومیِ [کردستان] سکوت و در حاشیه ماندن موقتی را منطقی‌تر و موجەتر جلوه می‌دهد.
در کنار همه اینها همیشه با پدیده ای تحت عنوان «کنترل سطح انتظارات» سروکار داشته‌ام. کمی به حاشیه رفتن، گاهی نقش تنظیم‌گر سطح انتظارات را دارد. اینکه نخواهی آن چیزی باشی که دیگرانی که دوست ات دارند، می‌خواهند و همانی باشی که خودت هستی و می‌خواهی باشی، یک چالش نفس‌گیر است.
هستم و به همه آنانی سلام می‌کنم که این صفحه را با هر انگیزه ای که دارند، رصد می‌کنند.
♡♡♡
Kurd man
Kurdisttan
منتظر یاری دوباره تان هستم درپروف برادر بزرگ منشم
کوردمن
http://www.wisgoon.com/pin/7273476/
کوردان مانا
۴۵۵
۲۰ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.