ﮔــﺎﻫـﻲ ﺁﺩﻡ ﻣﻴــﻤﺎﻧﺪ ﺑﻴـﻦِ ﺑــﻮﺩﻥ ﻳــﺎ ﻧﺒــﻮﺩﻥ !


ﺑﻪ " ﺭﻓـﺘﻦ " ﮐـﻪ ﻓــــﮑﺮ ﻣـﻲ ﮐﻨــﻲ ..

ﺍﺗّــﻔﺎﻗـﻲ ﻣــﻲ ﺍﻓﺘــــــﺪ ..


ﮐﻪ ﻣﻨــﺼﺮﻑ ﻣـﻲ ﺷـﻮﻱ !

ﻣﻴﺨــﻮﺍﻫـﻲ ﺑﻤـــﺎﻧـﻲ ..

ﺍﻣّــــﺎ ،

ﺭﻓﺘــﺎﺭﻱ ﻣﻲ ﺑﻴــﻨﻲ ﮐﻪ ﺍﻧـﮕﺎﺭ " ﺑــﺎﻳــﺪ " ﺑـــﺮﻭﻱ !

ﺍﻳـﻦ ﺑـﻼﺗﮑﻠــﻴﻔــﻲ ،

ﺧــــﻮﺩﺵ ..


ﮐﻠــّــﻲ " ﺟﻬﻨــّـــﻢ " ﺍﺳﺖ