نوآوری های سومریان – بخش دو

نوآوری های سومریان – بخش دو
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

سومریان ، ایرانی نژادهائی بودند که پس از دست یافتن به فرهنگ نوسنگی در پیرامون سال 11000 پیش از زادروز در "تپه آسیاب" {1} (در نزدیکی های شهر امروزی کرمانشاه)؛ و بواژگانی دیگر ، دست یافتن به فناوری های "کشاورزی" "دامپروری" و "خانه سازی" ؛ و رهائی یافتن از وابستگی به زندگی در کوهستان و غارهای آن ، و همچنین رهائی یافتن از شکار کردن جانوران کوهستان ؛ از پیرامون سال 8000 پیش از زادروز برای بهره برداری از آمادگی (استعداد) بالای میاندورود "دجله-فرات" در کشاورزی ، از میانهء زاگرس به این سرزمین نوبومروی (مهاجرت) کردند . آنها سپس در آنجا برای نخستین بار در جهان ، در پیرامون سال 5400 پیش از زادروز به فرهنگ مس -سنگی ، و در پیرامون سال 3800 پیش از زادروز به فرهنگ برنز دست یافتند ؛ و از سال 4000 پیش از زادروز ، خود را در "بلنددشت ایران" ، "کوهستان زاگرس" ، میاندورود "کرخه کارون" ، "گیلان و مازندران" ، میاندورود "کورا-ارس" ، و سرزمین "پونت – خزر" گسترش دادند ؛ و پادشاهی های کوچک وبزرگ فراوانی همچون "پادشاهی ایلام" ، "پادشاهی پارس" ، "پادشاهی جیرفت" ، "پادشاهی شهر سوخته" و..... را پدید آوردند . در زیر ، دومین بخش از نوآوری های سومریان را بدست می دهم (ارائه می کنم):

{1}
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%BE%D9%87_%D8%A2%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%A8_%DB%B1

ژ - نوآوری سامانه شمارش و دانش شمارش (حساب) بدست سومریان ، برای نخستین بار در جهان
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
مردم "گنج دره"، جایگرفته در 40 کیلومتری خاور شهر امروزی کرمانشاه ، در پیرامون سال 8000 پیش از زادروز توانستند برای نخستین بار در جهان ، سامانهء شمارش کردن را بسازند ، و با بهره گیری از آن ، به توانائی شمردن بزها و اندازه گیری کشتبارها (محصولات کشاورزی) دست یابند (1). در این سامانه ، از یک گوی سفالی بزرگ درون تهی ، و چندین گوی سفالی توپر کوچک ، بهره برداری می شده است . مردم گنج دره ، بر روی این گوی ها ی کوچک ، که امروزه به آنها "پته" می گویند ، و همچنین بر روی گوی بزرگ درون تهی ، نگاره های (نقشهای) ویژه ای را پدید می آوردند . هر یک از این گوی ها ی کوچک ، نمایندهء یکی از شماره های "یک" ، "ده" ، "صد" و... بودند . به سرنام (بعنوان) نمونه اگر یکی از مردم گنج دره می خواست شمارهء 617 را یادداشت کند ، در درون گوی بزرگ درون تهی ، 6 پتهء "100" ، 1 پتهء "10" ، و 7 پتهء "1" را می گذاشت ، و گشایش گوی بزرگ را با گل سفالگری می پوشاند ، و بر روی این گل ، نگارهء ویژهء شماره 617 را می کشید ، و سپس آنرا در آتش گرما میداد . بدین شیوه ، گوی بزرگ به زبان امروزی ما "مهر و موم" می شد . چون این کار در برابر چشم "نیکپیشینه های" (معتمدین) همایه (جامعه) انجام می گرفت ، این گوی بزرگ ، به سرنام یک گواهیشناسه (مدرک) مورد پذیرش همه بود ؛ ولی اگر ناسازگاری ای پیش می آمد ، آنها می توانستند با شکستن گوی بزرگ ، به گویهای کوچک دسترسی پیدا بکنند (1). نگارهء بالا ، پته هائی 6000 ساله از شهر شوش را نشان میدهند ، که امروزه در موزهء لوور ( در پاریس- فرانسه) در برابر دیدگان بازدیدکنندگان میباشند {ژ-1}.

در پیرامون سال 4000 پیش از زادروز، سومریان برای اندازه گیری "تکه زمین ها" ، و "همایه رس " (مالیات) ، ودیگر کارهای اینچنینی ، سامانهء شمارش (حساب) خود را بر پایهء شمارهء "60" پدید آوردند (2). باید دانست که سامانه های امروزی اندازه گیری "گاه" (زمان) ، "گشه" (زاویه) ، و"جایگاه زمیننگاره ای" (مختصات جغرافیائی) ، یادگارهائی از این سامانهء شمارش " 60 پایه ای" سومریان است (2)(3). در این سامانهء "60پایه ای" ، یک قیفهء (مخروط) سفالی کوچک ، نمایندهء شمارهء "1" ، یک گوی کوچک سفالی نمایندهء شمارهء "10" ، و یک قیفهء (مخروط) سفالی بزرگ ، نمایندهء شمارهء "60" بوده است (2){ژ-2}. در اینجا باید یادآوری کنم که اگر در پژوهشپایه ها (منابع) به نام "اکدی ها" ، "بابلی ها" ، و یا "آشوری ها" برخورد کردید ، باید بدانید که اینها نام زورگیرندگان (غاصبان) سامی نژاد قلمروی سومریان میباشند ، که کاری به کار "دانش" و "فرهنگ" و "فناوری" نداشته اند ؛ چون پیشینه ای در این زمینه ها نداشته اند ؛ و تنها به کارهای ارتشی و برداشت زورگیرانه از گنجینه های "شهر-کشورهای" سومری می پرداخته اند . چرائی بی پیشینه بودن سامی ها در کارهای "دانشی" و "فرهنگی" ، نبود (فقدان) هر گونه بجامانده های (آثار) باستانشناسی از سامی ها ، در این زمینه ها پیش از سال 2100 پیش از زادروز می باشد . بواژگانی دیگر ، پس از اینکه