با بعضی ها

با بعضی ها
حالِ آدم یک جوری میشود
یک جورِخوب ...
از آن خوب هایی که شبیه خوردن آب یخ وسط گرمای تابستان است ،
یا شاید هم شبیه خوردن گوجه سبز بانمک است
که به تلخی هم نمی زند ،
شبیه قدم زدن در زیر باران ....
میدانی آدم خیالش یک جورِ خاص راحت است ،
راحت از آن که خوبیشان هیچوقت
ته نشین نمیشود ...
این جور آدم ها
شبیه فرش رنگ به رنگ نمیشوند ،
شبیه باران می مانند !
همین قدر لطیف ...
همین قدر آرام ...
همانقدر دلنشین ... .