او ما را آفریده ... و خود او جانمان را میگیرد ... اوست کس

او ما را آفریده ... و خود او جانمان را میگیرد ... اوست کسی کسی که سختی قرار داده ... و خودش است کسی که لبخند را گاهی مهمان لبانمان می‌کند .... و حتی همان است آنکه می‌باید که دستمان را بگیرد... و آنوقت ما ز بندگان ناچیز و حقیرش یاری میخواهیم ...! و ای کاش می‌شد و می توانستیم بفهمیم ، که درد دل مال اوست و درمان نیز هم !...❣