وقتیبهمنگفتی

وَقـتی‌بِه«مَن»گُفـتی
       «دوستِـت‌دارَم»..
       سـٰاعَت‌هادر«خیـٰابان»،زیرِ«بـٰاران»
       لَبخـندزنـٰان‌راه‌رَفتـم..
       «قُدرَتِ»
       این‌چَــندکلمِـه‌راتـٰازه‌فَهــمیدم!..
       قُدرَتــی‌
       فَراتَراز«تَصور»..
       گُــــویی دوبـٰال داشتَــم‌
       وَآسِمـٰانی
       بَــرایِ«پَـرواز».. 
       دوستت دارم....      
       به‌لِطاٰفَتِ‌شِکوفه‌هایِ‌‌سیب‌وگیلٰاس‌سوگَند،
       کِه‌توراٰدیدَن‌اِنقلابی‌برپاٰمیکُند،
       به‌پَهناٰیِ‌باغ‌هاٰیِ‌دماوَند
       هماٰنقدرشیرین‌وخُنک . . .