پیوست چهارم «تاریخ کوتاه ایران و جهان-892» : پیدایش فرآوریشیوهء «برده دار سالاری»
پیوست چهارم «تاریخ کوتاه ایران و جهان-892» : پیدایش فرآوریشیوهء «برده دارسالاری»
_________________________________
برای گسترده‌گوئی (توضیح دادن) روند پیدایش فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) «برده دارسالاری» ، باید بگویم که : همهء باستانشناسان به این دانش رسیده اند که نخستین برده‌ها ، همان بندیان (اسیران) آن جنگی هستند که در آفریقا ، در پیرامون (حدود) سال 11719 پیشازادروز (قبل‌میلاد) رخ داده است . این جنگ ، که «نخستین جنگ» (1) نام گرفته است ، در جائی روی داده است که امروزه مرز دو کشور مصر و سودان است . این جنگ ، میان مردم «قدن» (2) و مردمی که همسایگان پدفرازی (جنوبی) آنها بوده‌اند ، روی داده است . این همسایگان پدفرازی ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، دارای فن‌شناسی {تکنولوژی} «کهن سنگی» ؛ و مردم «قدن» ، دارای فن‌شناسی {تکنولوژی} «میان‌سنگی» بوده‌اند.
مردم «قدن» ، گرچه در پیرامون (حدود) سال 11719 پیشازادروز (قبل‌میلاد) دارای فن‌شناسی {تکنولوژی} «میان‌سنگی» بوده‌اند ، و هنوز به دو فن‌شناسی (فن‌آوری) «نوسنگی» و «کاشت» ، دست نیافته بودند ، ولی توانسته بودند که به فن‌شناسی {تکنولوژی} «داشت» گندم‌های خودرو ، دست یابند ؛ و از «گندمزارهای خودرو» ، بهره برداری بنمایند . بواژگانی دیگر ، آنها در فن‌شناسی‌های {تکنولوژی‌های} «آبیاری» ، «بریدن علف های هرز» ، «دور ساختن آسیبارها (آفت ها)» ، و «دور نگه داشتن جانوران از گندمزارهای خودرو» ، به چیره‌دستی (مهارت) دست یافته بودند ؛ و از آن سو ، همسایگان پدفرازی «قدن ها» ، نه تنها به فن‌شناسی {تکنولوژی} «کاشت» ، بلکه به فن‌شناسی {تکنولوژی} «داشت گندمزارهای خودرو» هم ، دست نیافته بودند.
در پیرامون (حدود) سال 11719 پیشازادروز (قبل‌میلاد) ، این همسایگان پدفرازی (جنوبی) مردم «قدن» ، برای بدست آوردن انبار گندم مردم «قدن» ، به ایشان تاختند ؛ ولی شکست خوردند ، و شماری از آنها کشته ، و شماری دیگر از آنها ، بندی (اسیر) شدند . پس از چندی ، مردم «قدن» ، این بندی‌های (اسیران) خود را ، در کار بسیار دشوار «داشت گندمزارهای خودرو» ، بکار گرفتند ، ولی چگونی (کیفیت) سرپناه آنها ، و جیرهء خوراک و پوشاک آنها ، بهتر نشد ؛ و اینگونه ، «فرآوریشیوهء برده‌دارسالاری» ، برای نخستین بار در جهان ، در جائیکه مردم «قدن» میزیستند ، جوانه زد.
پس از گذشت چند هزار سال ، فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» به سوی فراز (شمال) ، گسترش یافت ؛ و در سرزمین «مصر» ، و سپس در سرزمین «لوانت باختری» برپا شد ؛ و سپس از فراز (شمال) «لوانت باختری» ، به آداک (جزیرهء) «قبرس» و دیگر آداک های (جزایر) یونانی ، و سرانجام به خود یونان رسید . رونهیدنی (قابل توجه) است که «ایرانی‌تبارهای» مانای (ساکن) هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) ، که در اینگاه (این زمان) ، دارای فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» شده بودند ، از پا گذاری (ورود) فرآوریشیوهء پلید «برده‌دارسالاری» ، به قلمروی خودشان ، جلوگیری می کردند ؛ چون آنها از دین «مزدا یسنا» (زرتشت) پیروی می کردند ؛ و این دین ، حتی برای یک گاهبازهء (مدت زمان) بسیار کوتاه هم ، چنین فرآوریشیوهء ستمگرانه و پلیدی را تاب نمی آورد.
از سال 2270 پیشازادروز (قبل‌میلاد) ، «سامی‌تبارها» و «یونانی‌تبارها» ، بارها برای نابودکردن «خویشفرمائیگرائی» ، به قلمروی «ایرانی‌تبارها» تاختند ؛ ولی هربار ، پس از چندی ، بدست «ایرانی‌تبارها» ، پس‌‌رانده میشدند.
(1) https://en.wikipedia.org/wiki/Jebel_Sahaba
بازدیدکنندگان گرامی برگهء «تاریخ بدون سانسور» ، چرائی (دلیل) نام عربی داشتن جایگاه «نخستین جنگ» ، این است که «عرب‌های مدینه» پس از تازش خودشان به ایران و فراز (شمال) آفریقا ؛ بر همهء شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای سرزمین های زورگیری (تسخیر) شده ، نام عربی گذاشتند.
(2) https://en.wikipedia.org/wiki/Qadan_culture
_________________________________
برای گسترده‌گوئی (توضیح دادن) روند پیدایش فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) «برده دارسالاری» ، باید بگویم که : همهء باستانشناسان به این دانش رسیده اند که نخستین برده‌ها ، همان بندیان (اسیران) آن جنگی هستند که در آفریقا ، در پیرامون (حدود) سال 11719 پیشازادروز (قبل‌میلاد) رخ داده است . این جنگ ، که «نخستین جنگ» (1) نام گرفته است ، در جائی روی داده است که امروزه مرز دو کشور مصر و سودان است . این جنگ ، میان مردم «قدن» (2) و مردمی که همسایگان پدفرازی (جنوبی) آنها بوده‌اند ، روی داده است . این همسایگان پدفرازی ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، دارای فن‌شناسی {تکنولوژی} «کهن سنگی» ؛ و مردم «قدن» ، دارای فن‌شناسی {تکنولوژی} «میان‌سنگی» بوده‌اند.
مردم «قدن» ، گرچه در پیرامون (حدود) سال 11719 پیشازادروز (قبل‌میلاد) دارای فن‌شناسی {تکنولوژی} «میان‌سنگی» بوده‌اند ، و هنوز به دو فن‌شناسی (فن‌آوری) «نوسنگی» و «کاشت» ، دست نیافته بودند ، ولی توانسته بودند که به فن‌شناسی {تکنولوژی} «داشت» گندم‌های خودرو ، دست یابند ؛ و از «گندمزارهای خودرو» ، بهره برداری بنمایند . بواژگانی دیگر ، آنها در فن‌شناسی‌های {تکنولوژی‌های} «آبیاری» ، «بریدن علف های هرز» ، «دور ساختن آسیبارها (آفت ها)» ، و «دور نگه داشتن جانوران از گندمزارهای خودرو» ، به چیره‌دستی (مهارت) دست یافته بودند ؛ و از آن سو ، همسایگان پدفرازی «قدن ها» ، نه تنها به فن‌شناسی {تکنولوژی} «کاشت» ، بلکه به فن‌شناسی {تکنولوژی} «داشت گندمزارهای خودرو» هم ، دست نیافته بودند.
در پیرامون (حدود) سال 11719 پیشازادروز (قبل‌میلاد) ، این همسایگان پدفرازی (جنوبی) مردم «قدن» ، برای بدست آوردن انبار گندم مردم «قدن» ، به ایشان تاختند ؛ ولی شکست خوردند ، و شماری از آنها کشته ، و شماری دیگر از آنها ، بندی (اسیر) شدند . پس از چندی ، مردم «قدن» ، این بندی‌های (اسیران) خود را ، در کار بسیار دشوار «داشت گندمزارهای خودرو» ، بکار گرفتند ، ولی چگونی (کیفیت) سرپناه آنها ، و جیرهء خوراک و پوشاک آنها ، بهتر نشد ؛ و اینگونه ، «فرآوریشیوهء برده‌دارسالاری» ، برای نخستین بار در جهان ، در جائیکه مردم «قدن» میزیستند ، جوانه زد.
پس از گذشت چند هزار سال ، فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» به سوی فراز (شمال) ، گسترش یافت ؛ و در سرزمین «مصر» ، و سپس در سرزمین «لوانت باختری» برپا شد ؛ و سپس از فراز (شمال) «لوانت باختری» ، به آداک (جزیرهء) «قبرس» و دیگر آداک های (جزایر) یونانی ، و سرانجام به خود یونان رسید . رونهیدنی (قابل توجه) است که «ایرانی‌تبارهای» مانای (ساکن) هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) ، که در اینگاه (این زمان) ، دارای فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» شده بودند ، از پا گذاری (ورود) فرآوریشیوهء پلید «برده‌دارسالاری» ، به قلمروی خودشان ، جلوگیری می کردند ؛ چون آنها از دین «مزدا یسنا» (زرتشت) پیروی می کردند ؛ و این دین ، حتی برای یک گاهبازهء (مدت زمان) بسیار کوتاه هم ، چنین فرآوریشیوهء ستمگرانه و پلیدی را تاب نمی آورد.
از سال 2270 پیشازادروز (قبل‌میلاد) ، «سامی‌تبارها» و «یونانی‌تبارها» ، بارها برای نابودکردن «خویشفرمائیگرائی» ، به قلمروی «ایرانی‌تبارها» تاختند ؛ ولی هربار ، پس از چندی ، بدست «ایرانی‌تبارها» ، پس‌‌رانده میشدند.
(1) https://en.wikipedia.org/wiki/Jebel_Sahaba
بازدیدکنندگان گرامی برگهء «تاریخ بدون سانسور» ، چرائی (دلیل) نام عربی داشتن جایگاه «نخستین جنگ» ، این است که «عرب‌های مدینه» پس از تازش خودشان به ایران و فراز (شمال) آفریقا ؛ بر همهء شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای سرزمین های زورگیری (تسخیر) شده ، نام عربی گذاشتند.
(2) https://en.wikipedia.org/wiki/Qadan_culture
۵.۱k
۲۵ دی ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.