تاریخ کوتاه ایران و جهان - 03
تاریخ کوتاه ایران و جهان - 03
_____________________________________________________________
از سال 200000 پ. ، زیستگاه گستری «آدم های اندیشگر کالبد امروزی» آغاز گردید (ویرایش 3)
__________________________________________________________
همهء این گونه های «آدم های اندیشگر ناکالبد-امروزی» ، که در فرستهء پیشین ، نام آنها را آورده ام ، اندیشگر بوده اند ؛ ولی دارای کالبدی امروزین نبوده اند . بواژگانی دیگر ، «کاسهء سر» ، «آرواره های بالا و پائین» ، و «پیکری» (قامتی) ناهمگون با «انسان امروزی» داشته اند ؛ ولی در پیرامون (حدود) سال 200000 پیشازادروز (قبل میلاد) ، با جهشی ریزیادی (ژنتیکی) که در یکی از این گونه های «انسان نخستین» روی داد ، نخستین «انسان های اندیشگر کالبد-امروزی» پدید آمدند . این جهش ریزیادی (ژنتیکی) ، در کنارهء «رود اومو» (1) در فراز خاوری (شمال شرقی) آفریقا ، که امروزه در کشور اتیوپی جای دارد ، روی داد ؛ و پایابراین (بنابراین) نخستین «انسان های اندیشگر کالبد امروزی» ، « انسان اومو» نام گرفته اند (2).
سپس در سال 160000 پیشازادروز ، یک جهش ریزیادی (ژنتیکی) دیگر ، در کنارهء «رود آوش» (3) اتیوپی رخ داد و «انسان اندیشگر کالبد-امروزی» «ایدالتو» پدید آمد (4). پس از این هم ، بارها جهش های ریزیادی (ژنتیکی) بیشتری ، در جاهای دیگری رخ دادند ، و «انسانهای اندیشگر کالبد-امروزی» ، از دیدگاه کالبد ، امروزی تر شدند . روند گسترش «انسانهای اندیشگر کالبد-امروزی» ، در تارنمای (سایت) «دکتر استیفن اپنهایمر» آمده است (5).
در پیرامون سال 83200 پ. ، گروهی از "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " با «فرآوریشیوهء برابری گرائی با فناوری "میان کهن سنگی"» از تنگهء هرمز گذشتند و به فراز (شمال) این تنگه ، پاگذاردند ؛ و بیدرنگ ، زیستگاه گستری خود در آداکمان (شبه جزیرهء) هند و ورای آنرا آغاز کردند .
25000 سال پس از نخستین پاگذاری "آدمهای اندیشگر کالبد -امروزی " به فراز (شمال) تنگهء هرمز ، در پیرامون سال 58000 پ. ، زیستایان (ساکنین) فراز (شمال) تنگهء هرمز ، و یا کسانی که تازه از تنگه گذشته بودند ، زیستگاه گستری خود به سوی رشته کوه زاگرس را آغاز کردند ؛ چون کوهستان تنها جائی بود که آنها می توانستند در اشکف هایش (غارهایش) ، پناه بگیرند و زنده بمانند . ولی آنها پس از اینکه به پدفرازی ترین (جنوبی ترین) جای رشته کوه زاگرس رسیدند ، دست از زیستگاه گستری خود بر نداشتند ، چون هم شمار (تعداد) آنها کم کم بیشتر می شد و سال به سال به اشکف های (غارهای) بیشتری نیاز پیدا می کردند ، و هم آنها با این زیستگاه گستری های خودشان ، میتوانستند به اندوختگاه های (منابع) "گیاهی" ، "جانوری" ، و "کانی" (معدنی) بهتر ، بیشتر ، و پرگونه تری (متنوع تری) دست یابند . پس این "آدمهای اندیشگر کالبد -امروزی " ، در گاهبازه ای (مدت زمانی) 6500 ساله ، توانستند همهء کوهستان زاگرس را زیستگاه خود بگردانند ، و پس از رسیدن به نزدیکی های جایگاه شهر امروزی "مهاباد" ، در پیرامون سال 52000 پ. به فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" دست یابند ، و سپس به درون هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} پا بگذارند و پس از 2000 سال همهء این سرزمین را نیز ، زیستگاه خود گردانند . میتوان گفت که "رشته کوه زاگرس" جایگاه نخست مردم "ایرانی تبار" میباشد ، ولی باید دانست که "هاتیا" (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} نیز ، دومین جایگاه مردم "ایرانی تبار" میباشد ؛ پایابراین (بنابراین) از این پس ، از زیستایان (ساکنین) آن هنگام "رشته کوه زاگرس" و "هاتیا" (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} ، با سرنام (عنوان) "ایرانی تبارها" یاد خواهیم کرد .
از پیرامون سال 50000 پ. ، بخشی از مردم زیستای (ساکن) باختری ترین جای هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} ، با گذشتن از تنگه های بسفر و داردانل ، و پا گذاری به خشکیپار (قارهء) اروپا ؛ روند پدید آوردن بخشی از مردم اروپا را آغاز کردند . ولی به چرائی (بدلیل) بودن (وجود) "دریای اژه" ، "دریای مرمره" ، و "دریای سیاه" میان دو سرزمین "زاگرس هاتیا" و "اروپا" ، تا اندازه ای جدائی هائی فرهنگی و سودآورشی (اقتصادی) میان مردم این دو سرزمین پدید آمد ؛ و بواژگانی دیگر میتوان گفت که : "جدائی" و "رویاروئی جوئی" مردم خاورزمین (شرق) و مردم باخترزمین (غرب)، از همین هنگام آغاز گردید.
باید یادآوری کنم که «انسانهای اندیشگر کالبد-امروزی» ، تا سال 11000 پ. (پیشازادروز) ، دارای «فرآوریشیوهء "برابری گرائی" با فناوری کهن سنگی» بودند ، و از سال 25000 پ. دارای «فرآوریشیوهء "برابری گرائی" با فناوری میان سنگی» شدند ، و از سال 11000 پ. دارای «فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" با فناوری نو سنگی» شدند ، که برای نخستین بار ، در جائی بن
_____________________________________________________________
از سال 200000 پ. ، زیستگاه گستری «آدم های اندیشگر کالبد امروزی» آغاز گردید (ویرایش 3)
__________________________________________________________
همهء این گونه های «آدم های اندیشگر ناکالبد-امروزی» ، که در فرستهء پیشین ، نام آنها را آورده ام ، اندیشگر بوده اند ؛ ولی دارای کالبدی امروزین نبوده اند . بواژگانی دیگر ، «کاسهء سر» ، «آرواره های بالا و پائین» ، و «پیکری» (قامتی) ناهمگون با «انسان امروزی» داشته اند ؛ ولی در پیرامون (حدود) سال 200000 پیشازادروز (قبل میلاد) ، با جهشی ریزیادی (ژنتیکی) که در یکی از این گونه های «انسان نخستین» روی داد ، نخستین «انسان های اندیشگر کالبد-امروزی» پدید آمدند . این جهش ریزیادی (ژنتیکی) ، در کنارهء «رود اومو» (1) در فراز خاوری (شمال شرقی) آفریقا ، که امروزه در کشور اتیوپی جای دارد ، روی داد ؛ و پایابراین (بنابراین) نخستین «انسان های اندیشگر کالبد امروزی» ، « انسان اومو» نام گرفته اند (2).
سپس در سال 160000 پیشازادروز ، یک جهش ریزیادی (ژنتیکی) دیگر ، در کنارهء «رود آوش» (3) اتیوپی رخ داد و «انسان اندیشگر کالبد-امروزی» «ایدالتو» پدید آمد (4). پس از این هم ، بارها جهش های ریزیادی (ژنتیکی) بیشتری ، در جاهای دیگری رخ دادند ، و «انسانهای اندیشگر کالبد-امروزی» ، از دیدگاه کالبد ، امروزی تر شدند . روند گسترش «انسانهای اندیشگر کالبد-امروزی» ، در تارنمای (سایت) «دکتر استیفن اپنهایمر» آمده است (5).
در پیرامون سال 83200 پ. ، گروهی از "آدمهای اندیشگر کالبد امروزی " با «فرآوریشیوهء برابری گرائی با فناوری "میان کهن سنگی"» از تنگهء هرمز گذشتند و به فراز (شمال) این تنگه ، پاگذاردند ؛ و بیدرنگ ، زیستگاه گستری خود در آداکمان (شبه جزیرهء) هند و ورای آنرا آغاز کردند .
25000 سال پس از نخستین پاگذاری "آدمهای اندیشگر کالبد -امروزی " به فراز (شمال) تنگهء هرمز ، در پیرامون سال 58000 پ. ، زیستایان (ساکنین) فراز (شمال) تنگهء هرمز ، و یا کسانی که تازه از تنگه گذشته بودند ، زیستگاه گستری خود به سوی رشته کوه زاگرس را آغاز کردند ؛ چون کوهستان تنها جائی بود که آنها می توانستند در اشکف هایش (غارهایش) ، پناه بگیرند و زنده بمانند . ولی آنها پس از اینکه به پدفرازی ترین (جنوبی ترین) جای رشته کوه زاگرس رسیدند ، دست از زیستگاه گستری خود بر نداشتند ، چون هم شمار (تعداد) آنها کم کم بیشتر می شد و سال به سال به اشکف های (غارهای) بیشتری نیاز پیدا می کردند ، و هم آنها با این زیستگاه گستری های خودشان ، میتوانستند به اندوختگاه های (منابع) "گیاهی" ، "جانوری" ، و "کانی" (معدنی) بهتر ، بیشتر ، و پرگونه تری (متنوع تری) دست یابند . پس این "آدمهای اندیشگر کالبد -امروزی " ، در گاهبازه ای (مدت زمانی) 6500 ساله ، توانستند همهء کوهستان زاگرس را زیستگاه خود بگردانند ، و پس از رسیدن به نزدیکی های جایگاه شهر امروزی "مهاباد" ، در پیرامون سال 52000 پ. به فرهنگ "آغازین نوکهن سنگی" دست یابند ، و سپس به درون هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} پا بگذارند و پس از 2000 سال همهء این سرزمین را نیز ، زیستگاه خود گردانند . میتوان گفت که "رشته کوه زاگرس" جایگاه نخست مردم "ایرانی تبار" میباشد ، ولی باید دانست که "هاتیا" (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} نیز ، دومین جایگاه مردم "ایرانی تبار" میباشد ؛ پایابراین (بنابراین) از این پس ، از زیستایان (ساکنین) آن هنگام "رشته کوه زاگرس" و "هاتیا" (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} ، با سرنام (عنوان) "ایرانی تبارها" یاد خواهیم کرد .
از پیرامون سال 50000 پ. ، بخشی از مردم زیستای (ساکن) باختری ترین جای هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) {1} ، با گذشتن از تنگه های بسفر و داردانل ، و پا گذاری به خشکیپار (قارهء) اروپا ؛ روند پدید آوردن بخشی از مردم اروپا را آغاز کردند . ولی به چرائی (بدلیل) بودن (وجود) "دریای اژه" ، "دریای مرمره" ، و "دریای سیاه" میان دو سرزمین "زاگرس هاتیا" و "اروپا" ، تا اندازه ای جدائی هائی فرهنگی و سودآورشی (اقتصادی) میان مردم این دو سرزمین پدید آمد ؛ و بواژگانی دیگر میتوان گفت که : "جدائی" و "رویاروئی جوئی" مردم خاورزمین (شرق) و مردم باخترزمین (غرب)، از همین هنگام آغاز گردید.
باید یادآوری کنم که «انسانهای اندیشگر کالبد-امروزی» ، تا سال 11000 پ. (پیشازادروز) ، دارای «فرآوریشیوهء "برابری گرائی" با فناوری کهن سنگی» بودند ، و از سال 25000 پ. دارای «فرآوریشیوهء "برابری گرائی" با فناوری میان سنگی» شدند ، و از سال 11000 پ. دارای «فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" با فناوری نو سنگی» شدند ، که برای نخستین بار ، در جائی بن
۶.۶k
۲۰ مهر ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.