.

.
منِ عزیز !
بیا در صلح باشیم با خودمان و با جهان و با حیوانات و با آدم‌ها. بیا لذت ببریم از زندگی، از این ثانیه‌های بی‌قراری که باقیمانده، بیا کِیف کنیم از اینکه هستیم و حضور داریم و می‌بینیم و می‌شنویم و لمس می‌کنیم و می‌چشیم و راه می‌رویم.

بیا ادامه دهنده و سمج باشیم برای زیستن، برای آرزو کردن و به آرزوها رسیدن، برای عشق ورزیدن، و مهربان بودن.
بیا سمج باشیم در دوست داشتنِ آدم‌ها، حتی وقتی بدجنس می‌شوند، حتی وقتی دوست‌داشتنی نیستند.
اصلا بیا ما هم بدجنس باشیم گاهی، بیا با خیال راحت شبیه خودشان باشیم، اما فقط گاهی! که شبیهِ دیگران بودن و شبیه دیگران رفتار کردنِ مدام، آدمی را از اصل و اسب و نسل، می‌اندازد.

منِ عزیزم! حرف زدن با تو مرا آرام می‌کند، از دور که می‌بینمت، خوشحال می‌شوم که منی و آدمِ دیگری نیستی و این یعنی خیلی دوستت دارم، از تو مراقبت می‌کنم و سعی دارم آنقدر خوب و مهربان و درست زندگی کنم که برای دنیای بعد از تو نگران باشم،
نگران برای این‌که جهان در نبود تو، چطور کسی را جایگزینِ تو خواهد کرد؟ چطور دلش خواهد آمد کسی را جایگزین تو کند؟
من این‌قدر تو را دوست دارم؛ این‌قدر که فکر می‌کنم هیچ‌کس جایگزین تو در زمین نخواهد شد، منِ عزیز.

#نرگس_صرافیان_طوفان