عشقهرجا رو کند آنجا خوش است

عشق،هرجا رو کند آنجا خوش است
گر به دریا افکند دریا خوش است
گر بسوزاند در آتش،دلکش است.
ای خوشا آن دل،که در این آتش است.
تا ببینی عشق را آئینه وار
آتشی از جانِ خاموشت برآر!
هرچه می‌خواهی،به دنیا در نگر
دشمنی از خود نداری سخت‌تر!
عشق پیروزت کند بر خویشتن
عشق آتش می‌زند در ما و من.
عشق را دریاب و خود را واگذار
تا بیابی جانِ نو،خورشید وار.
عشق هستی زا و روح‌افزا بود
هرچه فرمان می‌دهد زیبا بود.