پیوست "تاریخ کوتاه ایران – 17"

پیوست "تاریخ کوتاه ایران – 17"
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

خواسته های (اهداف) دومین تازش سامی نژادها در سال 1939 پ.ز. ، برابر بودند با ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::


1 – کوششی دوباره برای گسترش دادن فرآوریشیوهء "برده دارسالاری" به درون قلمروی سومریان

فرجاترین (مهم ترین) خواستهء تازش سال 1939 پ.ز. نیز بمانند تازش سال 2270 پ.ز. ، گسترش دادن فرآوریشیوهء "برده دارسالاری" به درون قلمروی سومریان ، از راه شکست دادن سومریان {1} در جنگ و زورگیری (غصب) کردن دارائی های آنها ، و "برده" ساختن آنها ؛ و برده دار ساختن لشگریان سامی نژاد ، و نابودسازی فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" {2} بود .

2 – نابود سازی دین "مزدا یسنا"

چون "مزدا یسنا" {3} با "برده دارسالاری" سر ناسازگاری داشت ، و بارها آنرا نادرست و پلید خوانده بود ؛ و همه را به مبارزه با آن فرا میخواند ، برده داران دشمنی خود با "مزدا یسنا" را پیشهء خود کرده بودند .


3- دزدی دارائی های فراوان و فناوری های پر شمار سومریان و بردن آنها به لوانت باختری و یونان ؛ و نیز جلوگیری از پیشرفت سومریان


گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:

{1}
سومریان ، ایرانی نژادهائی بودند که پس از دست یافتن به فرهنگ نوسنگی در پیرامون سال 11000 پ.ز. در "تپه آسیاب" {1} { در پدفراز (جنوب) شهر امروزی کرمانشاه } ؛ و بواژگانی دیگر ، دست یافتن به فناوری های "کشاورزی" "دامپروری" و "خانه سازی" ؛ و رهائی یافتن از وابستگی به زندگی در کوهستان و غارهای آن ، و همچنین رهائی یافتن از شکار کردن جانوران کوهستان ؛ از پیرامون سال 10000 پ.ز. برای بهره برداری از آمادگی (استعداد) بالای میاندورود "دجله-فرات" در کشاورزی ، از میانهء زاگرس به این سرزمین نوبومروی (مهاجرت) کردند . آنها سپس در آنجا برای نخستین بار در جهان ، در پیرامون سال 5400 پ.ز. به فرهنگ مس -سنگی ، و در پیرامون سال 3800 پ.ز. به فرهنگ برنز دست یافتند ؛ و از سال 3700 پ.ز. ، خود را در "بلنددشت ایران" ، "کوهستان زاگرس" ، میاندورود "کرخه کارون" ، "گیلان و مازندران" ، میاندورود "کورا-ارس" ، سرزمین "پونت – خزر" و "اروپا" گسترش دادند ؛ و پادشاهی های کوچک وبزرگ فراوانی را در این سرزمین ها پدید آوردند . آنها در بلنددشت (فلات) ایران و پیرامون آن ، "پادشاهی ایلام" ، "پادشاهی انشان و پارس" ، "پادشاهی جیرفت" ، "پادشاهی شهر سوخته" و..... را پدید آوردند.


{2}
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، هم دارای سرمایهء مادی و آروینی (تجربه ای) هستند ؛ و هم کار می کنند و "برده ای" ، "رعیتی" ، و یا "مزدبگیری" را در کارگماری (استخدام) خود ندارند که برایشان کار کنند .

به سرنام نمونه (بعنوان مثال) ، یک خواربارفروش که سرمایهء خود را برای کرایه کردن یک فروشگاه و خرید کالاهای فروشگاهش هزینه می کند ، و خود به تنهائی به فروش کالاهای فروشگاهش می پردازد ، یک خویشفرماست . اگر بجای یک نفر ، دو یا چند نفر چنین فروشگاهی را باز کنند ، آنها یک " همیاری رسه داری (شرکت تعاونی) خویشفرمائی" را پدید آورده اند . اگر آن خویشفرما ، و یا آن چند خویشفرما ، یک یا چند مزدبگیر را بکار بگیرند (استخدام کنند) ، به سرمایه دارانی کوچک دگرش خواهند یافت (تبدیل خواهند شد).

خویشفرمایانی هم هستند که "یاری های" (خدمات) خود را می فروشند ؛ نمونه ای از این گونه خویشفرمایان ، تاکسی داران هستند که هم دارای تاکسی هستند ، و هم خود با این تاکسی به جابجا کردن شهروندان می پردازند . پزشک هائی هم که در درمانکدهء (مطب) خودشان به کار پزشکی می پردازند ، و نیز اندزه دان ها (مهندسین) ، و دادشناسهائی (وکلائی) که در کارکده های (دفاتر) خود کار می کنند نیز ، از خویشفرمایان هستند . اکنون بخوبی آشکار می شود که هریک از ما در درازای (طول) روز ، از خویشفرمایان فراوانی ، کالاها یا "یاری های" (خدمات) بارهء (مورد) {3} نیاز خودمان را خریداری می کنیم .

خویشفرماها ، یا به تنهائی کار می کنند ؛ و یا با هم یک " همیاری رسه داری " (شرکت تعاونی) {3} را پدید می آورند . "تک خویشفرماها" ، و" همیاری رسه داری های خویشفرمائی" ، با بستن پیمان (قرارداد) ، برای دیگران کار می کنند ؛ و یا خود بی میانجی، با خریداران "کالاها" یا "یاری هایشان" (خدماتشان) داد و ستد می کنند.

در گسترده گوئی (توضیح) بیشتر فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" باید بگویم که: گرچه در هنگامهء (دورهء) برپائی فرآوریشیوهء "برابری گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء نیازش از کارآوردها (محصولات کار) {3}