3-2 فرآوریشیوهء «رعیت دارسالاری»

3-2 فرآوریشیوهء «رعیت دارسالاری»
______________________________________________________
از سال 300 زادروزی (میلادی) «امپراتوری روم» با «نابسامانی سودآورشی سختی» (بحران اقتصادی شدیدی) روبرو شد ؛ پایابراین (بنابراین) ، در سال 332 زادروزی (میلادی) ، امپراتور روم که کنستانتین نام داشت ، خرید و فروش و همچنین جابجا کردن برده ها ، و همچنین دگرش یافتن پیشهء برده ها را ناچمی (غیر قانونی) کرد . کنستانتین میدانست که با جابجا کردن برده ها و دگرش دادن پیشهء آنها ، برده ها نمی توانند در یک پیشه ، به چیره دستی برسند ، و بگفتار خودمانی ، «همه کاره – هیچ کاره» می شوند . با به کنش در آمدن (اجرا شدن) این چم (قانون) ، ریخت (شکل) آغازین فرآوریشیوهء «رعیت دارسالاری» ، برای نخستین بار در جهان ، برپا گردید .


با روی کار آمدن فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) «رعیت دارسالاری» ، «برده» به «رعیت» دگرش یافت ؛ ولی باید دانست که «رعیت» همان «برده» بود ، با این ناهمانندی (تفاوت) که کسی نمی توانست «رعیت ها» را «خرید و فروش» و «جابجا» کند ، و همچنین ، «رعیت» این پروانه (اجازه) را نداشت که پیشهء دیگری بجز پیشهء پدرش را برای خود برگزیند ؛ ولی فرجاترین (مهمترین) ویژگی «رعیت» ، همان «بی سرمایه» بودنش بود . «رعیت ها» در ریخت یک خانوادهء بزرگ در زمین یک «رعیت دار» کار می کردند و به اندازهء بخور و نمیر، از کارآوردها (محصولات) خود برخوردار می شدند.