وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام ،
وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام ،
تا انزوای تلخِ غزل می کشانی ام
خود را به سطر سطر نگاهت سروده ام
حتی اگر مچاله کنیّ و نخوانی ام
من اهل چشم های توام ای جهان من !
گریه نکن که از وطن خود برانی ام
برگی خزان گرفته و پژمرده ام که تو
با بادِ بی تفاوتیت می تکانی ام
"فرهاد" و "قیس" ، مردنشان شرط عشق بود
یاری کن ای اجل ! که به یاران رسانی ام ...
وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام ،
تا انزوای تلخِ غزل می کشانی ام
خود را به سطر سطر نگاهت سروده ام
حتی اگر مچاله کنیّ و نخوانی ام
من اهل چشم های توام ای جهان من !
گریه نکن که از وطن خود برانی ام
برگی خزان گرفته و پژمرده ام که تو
با بادِ بی تفاوتیت می تکانی ام
"فرهاد" و "قیس" ، مردنشان شرط عشق بود
یاری کن ای اجل ! که به یاران رسانی ام ...
#خاصترین
تا انزوای تلخِ غزل می کشانی ام
خود را به سطر سطر نگاهت سروده ام
حتی اگر مچاله کنیّ و نخوانی ام
من اهل چشم های توام ای جهان من !
گریه نکن که از وطن خود برانی ام
برگی خزان گرفته و پژمرده ام که تو
با بادِ بی تفاوتیت می تکانی ام
"فرهاد" و "قیس" ، مردنشان شرط عشق بود
یاری کن ای اجل ! که به یاران رسانی ام ...
وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام ،
تا انزوای تلخِ غزل می کشانی ام
خود را به سطر سطر نگاهت سروده ام
حتی اگر مچاله کنیّ و نخوانی ام
من اهل چشم های توام ای جهان من !
گریه نکن که از وطن خود برانی ام
برگی خزان گرفته و پژمرده ام که تو
با بادِ بی تفاوتیت می تکانی ام
"فرهاد" و "قیس" ، مردنشان شرط عشق بود
یاری کن ای اجل ! که به یاران رسانی ام ...
#خاصترین
۵.۱k
۲۰ اسفند ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.