از ڪدامـ روزنـ می تابی بر من

از ڪدامـ روزنـ می‌تابی بر من
در تنگنای میانـ ِ این همهـ واژه‌های خوب

نگاه ڪن
از میانـ ِ شب‌گریه‌های بی‌پایانـ و انبوه ِ بغض‌های سرگردانـ
ڪهـ نه اندوه‌ات را می‌ڪاهند
نهـ مهربانت می‌ڪنند
و نهـ حتی دست از دامانت برمی‌دارند
ببین چگونهـ گل داده‌امـ

از ڪدامـ روزنـ می‌تابی بر من
ڪهـ آفتاب‌گردانـ می‌شومـ هر صبح رو بهـ تو

بیا و ببین
در هلهله‌ی بی‌امانـ ساز و دف و نی
این قربانیانـ محجوب و گوشه‌گیر
چگونهـ گیسو افشانده‌امـ
چگونهـ با پاهای برهنه بر شانه‌ی ِ ڪوه نشسته‌امـ

نگاه ڪن
چگونهـ شڪفته‌امـ
بی‌هراس رو بهـ چشم‌های ِ تو ༉

#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡
صبحِ چشم‌های دورازمنت بخیر 😍