چگونه است حال من

چگونه استـــ حال من…
با غمـــ ها مےسازم…
باکنــــایه ها مےسوزم…
به آدم هایےکه مرا شکستند
لبخند مےزنم…
لبخندےتـــلـــخ….
خــــــــــداونـــــ ــــدا…
مےشود بگویےکجاے
این دنیـــ ـــا جاےمن استــــ…
از تـــ ـــو و دنـــیایےکه آفــــریدے
فقط در اعماق زمینـــــ
اندازه یه قـــــــبر
فقط یک قبـــــ ـــر…
در دور تــــ ـــرین نقطه جــــــهان
مےخــ ــواهمـــــــــ
خــــ ــدایـــــا.....
خــــــسته ام خــــــسته…
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﺗﺮﯾﻦ " ﻣﻌﻤﺎﺭے " ﻣﻦ ،
ﺳﺎﺧﺘﻦ"ﺫﻫﻦ ﻭ ﺩﻝ "ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﮔﺴﺘﺮﻩ ےﻭﺳﯿﻊ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ےﺧﻮﺩ ،
ﺳﺎﺯﻩ ﺍےﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎﺧﺖ ،
ﺑﺎ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎﯾے ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭﻡ …
ﻭ ﻣﺼﺎﻟﺢ ,
ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺍﻣﯿﺪ ،
ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﻢ ،
ﻧﻘﺶ " ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻏﻠﻂ " ﺩﺭ ﺫﻫﻨﻢ ،
ﻧﻘﺸﻪ ے" ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺑﻨﯿﺎﺩ " ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺯﻳﺒﺎ ﺯﻳﺴـــــﺖ
ﻧﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺳﺨــــﺖ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺩﻟـــﮕﻴﺮ ﺷﻮﻳﻢ
ﻧﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺑےﻣﻔﻬﻮﻡ
ﮐﻪ ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺪ ﻭ ﺧﻮﺏ
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﻣﻴﮕﺬﺭﻧﺪ
ﮔﺮﻡ ﺑﺎﺷﻴـــﻢ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻋﺸـــﻖ ﺑﺎﺷﻴﻢ
ﻭ ﺳﺮﺍﺳﺮﺧﻮﺭﺷﻴﺪ
ﺯﻧﺪﮔے ﻫﻤﻬﻤﻪ ﻣﺒﻬﻤے
ﺍﺯ ﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﺳــــﺖ
ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺧﻨــــــﺪﻳﺪﻳﻢﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺧــــــــــﻨﺪﺍﻧﺪﻳﻢﺯﻧـــــﺪﮔــــــــــﺎﻧے ﺁﻧﺠــــــــــﺎﺳﺖ
ﺑے ﺧــــــــــﻴﺎﻝ
ﻫﻤﻪ ﺗﻠــــــــــﺨےﻫﺎ...