🌱🍒شانه ای ! ساحلی آرام ، دلت دریایی!

🌱🍒شانه ای ! ساحلی آرام ، دلت دریایی!
مرزِ آرامشی و ، دین من و دنیایی
سینه ات باغ اقاقی و نگاهت خورشید
قد کشیدم وسط باغ دلت ، افرایی
دورم از هُرم نفس های تو و دستانت
تا دلم بهانه ات را بکند ، اینجایی
با گرفتاری بسیار که داری جانم !
پای بی حوصلگی بی اگر و امّایی
هر دوچشمت غزل و خنده به لبها داری
مثل یک جام شرابِ کهنه ای ، گیرایی
شک ندارم که به این قلب ضعیفم جانی
همچو یک عضو که پیوند منی ، اهدایی
بعد یک فاجعه ی تلخ و زمین افتادن
بهترین حادثه ای ، واژه ترین اِنشایی
حالِ یک خواب خوشی در وسط کابوسم
مثلِ یک بوسهٔ شبنم  ، به گلی زیبایی
رنگ احساس دلت واژه ندارد ، خاص است
علت شعر پر از  جاذبه ی نیمایی
"پونه" ها گرد و غبار از تن خود می شویند
وقتی از دور به دیدارِ دلم می آیی🌱🍒
افسانه_احمدی_پونه