‍ وقتی تو نیستی،

‍ ‌وقتی تو نیستی،
حرف‌های زیادی هست برای با تو گفتن،
و در حضورت،
تنها،تشنه‌ی شنیدن‌ام.
اما تو در سکوت،
با نگاهی عمیق به من می‌نگری
و من؛
شرم‌سارانه خاموش می‌مانم.
چه کنم؟!
نباید حرف‌های بیهوده‌ام
لحظه‌های تو را به باد دهند.
اگر در اسارت اين‌همه اندوه نبودیم،
همه چیز،
خنده بر لب‌های‌مان می‌نشاند...


#میخاییل_لرمونتوف
#برگردان: #زهرا_محمدی