یه نگاه بهش کردم گفتم من میدونم دوسم نداری

ولی من اونقد وابستت شدم که دیگه این روزا حتی حوصله ی ادمایی که خیلی دوسشون داشتمم ندارم انگار از وقتی گفتی که تو منو دیگه نمیخوای جوری خورد شدم که دیگه نمیتونم خودمو سر هم کنم و بشم ادم همیشگی!
جوری زمین خوردم که دیگه توان بلند شدنم ندارم!!
دیگه انگار از هر چیزی که عاشقش بودم دیگه متنفرم!!
دیگه نمیتونم بشم ادمی که قبل از تو بود.
کاش از اول میگفتی نمیخوایم انقد داغونم نمیکردی
ببین حس میکنم دیوونه شدم چون حتی گریه کردن واسه تو هم دوس دارم؛
حتی فکر کردن به تو هم که منو یاد خاطره هام میندازه هم قشنگ شده!!
خیلی عجیبه؛ نه؟
کلا خیلی چیزا دیگه واسم عادی نیست و از عادی تبدیل شدن به یه چیز عجیب مثل خودم؛ ادمای دورم؛ خانوادم؛ رفیقام و ادمایی که شاید قبل از تو ارزوم دیدنشون بود واسه هر روز

خیلی چیزا دیگه عادی نیس؛
مث رفتارام؛ فکرام:)

#کوثر_نوشت

پ. ن=میدونم دیگه نیستی؛ولی حداقل بودن خودمو ازم نگیر:)
بعد تو انگار از این دنیا لفت دادم و ی مرده متحرکم که با دیدن عکسات خودمو گول میزنم؛ بودنتو تصور میکنم:)