حیف نون های مجرد

حیف نون های مجرد
زن نگیری ضرر میکنی ها...
صبح ها با نوازش بیدارت می کنه
صبحانه وناهاروشام بوسه با طعم شعر!
میان وعده ها دورت می گرده!

شب تاصبح هم میتوانی کنج دنج آغوشش ارام بگیری ...
تا صبح هم میتوان با لبهایت روی تنش شعر بپاشی!
لگد به بخت خودت نزن!
هیچ کس مثلِ ی زن خوب
تو را وسطِ رویا نمی نشاند!
بلند شو زودتر زن بگیر
از من گفتن...
دیگر خود دانی!