بی تو در زندگیم رنگ خدا نیست که نیست

بی تو در زندگیم رنگ خدا نیست که نیست

بین عشاق چو من بی سر وپا نیست که نیست

با غم دوری تو سوخته و ساخته ام

اثری از چه بر این سوز و نوا نیست که نیست

نیمه شب وقت مناجات بگویم با خویش

گوئیا قلب تو از بنده رضا نیست که نیست

من گنه کارم و آلوده قبول است قبول

بی محلی ز کریمان که روا نیست که نیست

بی جهت ناز طبیبان نکشم – چون دردم

درد هجر است و به جز وصل دوا نیست که نیست

هرکجا رو زده ام آبرویم را بردند

هیچ کس غیر شما فکر گدا نیست که نیست

در دعا فکر گرفتاری خود بودم و بس

یاد تو در دل ما وقت دعا نیست که نیست

غرق دنیا شده را جام شهادت ندهند

راه ما راه امام و شهدا نیست که نیست

خاک جبهه خبر از چادر خاکی دارد

باوفا تر کسی از مادر ما نیست که نیست

بهر درمان پریشانی این نوکر ها

چاره ای جز سفر کرببلا نیست که نیست

از زمانی که شنیدم در آن کوچه چه شد

داغییِ سیلی از این سینه جدا نیست که نیست

مادرت دیده به راه است بیائی مهدی

پشت در ناله ای آمد که کجایی مهدی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اللّهُمَّ عَجِلْ لِوَلِیکَ الْفَرَج به حَقِ حَضْرَتِ زینب سلام الله علیه و آله