شهادت فرزند در آغوش مادر و شهادت مردم بیگناه با همه تلخیه

شهادت فرزند در آغوش مادر و شهادت مردم بیگناه با همه تلخیهاش برای این مردم مظلوم چیز غریبی نیست
دنیا هیچ وقت مظلومیت ایران رو نمیبینه و یا بهتر بگیم نخواست ببینه
نه اون روزی که سلاح های شیمیایی اهداییشون به صدام ماحصلش شد بمباران مردم بیگناه شیمیایی سردشت و حلبچه که زن و کودک بی گناه رو به خاک و خون کشید
نه امروزی که زن بچه بیگناه رو در شیراز مظلومانه به شهادن رساندن
و همیشه یه عده پیاده نظام نادان هم یاری کردن که بهتر به هدفشون برسن
گهگاهی بدبخت های با جیره و مواجب
گهگاهی بدبخت تر های بی جیره و مواجب
که از همین الان شروع میکنن با گفتن (کار خودشونه)های کلیشه ای و تکراری راهی برای سر به زیر برف بردن و دور زدن وجدانشون پیدا کنن
و نکته پایانی
محکومیت سازمان ملل دردی از ما دوا نکرد و نمیکنه
بعد از زدن مقر گروهای تجزیه طلب در شمالغرب کشور ای کاش عربستان و آلبانی ادب میشدن
هم جفتک اندازی این داعش صفتان