باران ...

#باران ...
.
قبلِ خوابش یک نفر تنها شد و باران گرفت
در خیالش غرقِ در رویا شد و باران گرفت

خاطراتِ تلخ قبلی آمد و او را ربود
"من چه بدبختم" در او نجوا شد و باران گرفت

در خودش گم شد که شاید عاقبت پیدا شود
شورشی در جانِ او برپا شد و باران گرفت

مشکلاتِ شهرِ او آمد گریبانش گرفت
دزدکانه غرقِ در دنیا شد و باران گرفت

کودکی در حالِ گشتن توی سطلِ بازیافت
بازیِ فقرش در آن پیدا شد و باران گرفت

آن امانت هم شده شکلِ خیانت یا دروغ
عشق نه اما هوس معنا شد و باران گرفت

پس به دنبالِ یکی از مردمانِ مهربان
گشت و نه ، آخر بدی پیدا شد و باران گرفت

کس نمیداند چه آمد بر سرِ دریای پیر
اشکِ صد نسلِ بشر دریا شد و باران گرفت

چترِ زیبا را شکست و توی باران ها دوید
او و مومن تر از او ترسا شد و باران گرفت

ابرِ خوش باران صدایش زد که ای نامهربان ...
بی خدا تنها تر از تنها شد و باران گرفت

او کسی که میفرستد رحمتش در اوجِ غم
ابرِ رحمت آمد و غوغا شد و باران گرفت

پس کدامین سو جهانم میرود ، پرسید او
بدتر از بدتر شد و فردا شد و باران گرفت

#محمدرضا_سبحانی
*********************