عاشقانه

برای این "تنِ" خسته، پناهِ "شانه" می‌خواهم
درین دنیا یکی چون تو یکی‌یکدانه می‌خواهم
"صدف" می‌ریزد از باران لبت "دریای" مروارید
به‌ساحل چون‌ شبِ نیما تبِ افسانه‌ می‌خواهم
همه دنیا شده "شمع" و نگاهِ روشنت خورشید
رهایی را از این پیله، کمی "پروانه" می‌خواهم
نمی‌خواهم‌کسی‌جُز تو چِه‌از خویش‌وُ‌چِه‌بیگانه
من "آبادی" نمی‌خواهم دلی‌"ویرانه" می‌خواهم
نگاهم خیره بر عکست، شبِ هم‌صحبتی با غم
رها وُ فارغ از دنیا، سکوتِ "خانه" می‌خواهم
منم لیلای بی‌مجنون، جنونم موج گیسویت
بدونِ رنجِ هشیاری، تو را دیوانه می‌خواهم
اگر خورشید فردایی، اگر "پرتو" به دل‌هایی
فروغ خانه‌ام باشی، چراغِ خانه می‌خواهم